At the Limit of the Obscene: German Realism and the Disgrace of Matter

ویرایش:  
نویسندگان: Erica Weitzman (author)  
سری:  
ISBN (شابک) : 081014316X, 9780810143166 
ناشر: Northwestern University Press 
سال نشر: 2021 
تعداد صفحات: 282
[288] 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 2 Mb 

قیمت کتاب (تومان) : 43,000

در حد زشتی: رئالیسم آلمانی و رسوایی ماده ترس از مادیت را در ادبیات رئالیستی و پسا رئالیستی آلمانی زبان بررسی می کند. این کتاب استدلال می‌کند که با چرخش ادبیات آلمانی در اواسط قرن نوزدهم به تصویر کردن دنیای ناپسند و شهوانی، نگرانی در مورد اصطلاحات آن تصویر پدیدار شد - با پیامدهایی نه تنها برای توسعه رسمی شعر رئالیستی، بلکه برای درک مفهوم خود ماده فیزیکی ناپسند.

اریکا ویتزمن آثار آدالبرت استیفتر، گوستاو فریتاگ، تئودور فونتان، آرنو هولز، گوتفرید بن و فرانتس کافکا را تجزیه و تحلیل می‌کند تا نشان دهد چگونه تلاش‌ها برای بازنمایی جهان مادی در قالب‌های انسانی منجر به ایده‌ای از زشت و ناپسند شد. به مثابه افراط در ظاهر نفسانی فراتر از معنای انسانی: نقطه مقابل جهان بینی انسان محوری که رئالیسم هم تبلیغ می کند و هم آن را به سمت بحران سوق می دهد. در حد زشتی بدین ترتیب هستی شناسی آشفته و دردسرساز نهفته در واقع گرایی آلمانی را آشکار می کند و در عین حال نشان می دهد که چگونه ایده های ما را در مورد مادیت، تغییر، ادراک، دانش شکل داده و ادامه می دهد. ، قابلیت بازنمایی و رابطه انسانها با جهان غیرانسانی.

At the Limit of the Obscene: German Realism and the Disgrace of Matter examines the fear of materiality in German-language realist and postrealist literature. The book argues that with German literature's turn in the mid-nineteenth century to the depiction of the profane, sensual world, anxiety emerged about the terms of that depiction-with consequences not only for the formal development of realist poetics but also for the conception of profane physical matter itself.

Erica Weitzman analyzes works by Adalbert Stifter, Gustav Freytag, Theodor Fontane, Arno Holz, Gottfried Benn, and Franz Kafka to show how efforts to represent the material world in human terms led to an idea of the obscene as an excess of sensual appearance beyond human meaning: the very obverse of the anthropocentric worldview that realism both propagates and pushes to its crisis. At the Limit of the Obscene thus brings to light the troubled and troubling ontology underlying German realism, at the same time demonstrating how it shaped-and continues to shape-our ideas about materiality, alterity, perception, knowledge, representability, and the relationship of human beings to the nonhuman world.