Aspects of the Hague Rules: A Comparative Study in English and French Law

تخمین زده شده است که چهار پنجم از حمل و نقل کالا از طریق دریا تحت قوانین لاهه است که به درستی به عنوان کنوانسیون اتحاد برخی قوانین مربوط به بارنامه ها شناخته می شود، که در سال 1924 در بروکسل امضا شد. کنوانسیون به رسمیت شناخته شده است. اهمیت آن بدیهی است و به حدی است که علیرغم موفقیت آن، به منظور بهبود و اصلاح، همواره مورد بررسی قرار گرفته است. توجه به موضوعات مختلفی از جمله دو اصل محوری موضوع این کتاب بوده است. ابتدا ماده X مربوط به حوزه حقوقی کنوانسیون است: این کنوانسیون در مورد کدام قراردادهای حمل بار تحت بارنامه اعمال می شود؟ این مسئله مشکلات زیادی را ایجاد کرده است، به مدت بیست سال توسط C. M. 1 مورد بحث قرار گرفت و ظاهراً توسط کنوانسیون جدیدی که در سال 1968 در بروکسل امضا شد حل شد. اما راه حل ممکن است هرگز لازم الاجرا نشود، زیرا کل کنوانسیون در حال حاضر توسط سازمان ملل متحد با هدف اصلاح از نوع دیگر در حال بررسی است. بخش دوم کتاب به بررسی یکی از وظایف اساسی کنوانسیون می پردازد. وظايف نهايي متصدي حمل، وظايف اهتمام لازم، اهتمام در مراقبت از محموله و اهتمام در آماده كردن كشتي خود براي دريا است. این وظیفه اخیر است که برای مطالعه دقیق انتخاب شده است.

It has been estimated that four-fifths of an carriage of goods by sea are governed by the Hague Rules, properly known as the Convention for the Unification of Certain Rules Relating to Bills of Lading, signed at Brussels in 1924. The success of the Convention is wen recognised. Its importance is self-evident and such that, notwithstanding its success, it has been the subject of regular scrutiny with a view to improvement and reform. Attention has focussed on various matters, among them two central provisions which are the subject of this book. First to be considered is article X concerning the legal scope of the Convention: to which contracts for carriage under bills of lading does the Convention apply? This question has caused much trouble, was debated by the C. M. 1. for twenty years and was apparently settled by a new Conven­ tion signed at Brussels in 1968; but the solution may never come into force as the entire Convention is currently being considered by the United Nations with a view to reform of a different kind. The second part of the book examines one of the fundamental duties in the Convention. The ultimate duties of the carrier are duties of due diligence, diligence in caring for cargo and diligence in preparing his ship for sea. It is the latter duty that has been selected for detailed study.