Ärztlich assistierter Suizid und organisierte Sterbehilfe

قانون جنایی آلمان هیچ جرم خاصی را از دست داشتن در خودکشی به رسمیت نمی شناسد. ساختارها و ارزیابی‌های حقوقی، به‌ویژه دادگاه‌های عالی، این خلأ را پر می‌کند. مشکلات ناشی از این امر به ویژه برای پزشکان معالج در مورد بیماران لاعلاج که محکوم به مرگ هستند اجتناب ناپذیر است. این کار به این سؤالات در تنش بین حقوق کیفری، حقوق پزشکی و اخلاق می پردازد. نویسنده نشان می دهد که در آن مشارکت پزشکی در خودکشی بیمار از نظر قانونی مجاز و از نظر اخلاقی قابل توجیه است. این کار همچنین به مشکلات ناشی از معرفی یک مقررات حقوق کیفری علیه پیشنهادات کمک به خودکشی سازمان‌یافته «مشکوک» می‌پردازد، کاستی‌ها را در راه‌حل‌های پیشنهادی اخیر نشان می‌دهد و انگیزه‌ای برای علم، عمل و سیاست جنایی فراهم می‌کند. نگاهی به سیستم های حقوقی خارجی، تصمیمات و روندها تصویر را کامل می کند.

Das deutsche Strafgesetzbuch kennt keinen Sondertatbestand der Suizidbeteiligung. Rechtliche Konstruktionen und Wertungen insbesondere höchstrichterlicher Herkunft füllen diese Lücke. Die sich daraus vor allem für behandelnde Ärzte ergebenden Probleme drängen sich bei unheilbar kranken, dem Tode geweihten Patienten geradezu auf. Das Werk behandelt diese Fragen im Spannungsverhältnis von Strafrecht, Medizinrecht und Ethik. Die Autorin zeigt die Grenzen auf, innerhalb derer die ärztliche Beteiligung am Patientensuizid rechtlich zulässig und ethisch vertretbar ist. Die Arbeit behandelt außerdem die Probleme, die aus der Einführung einer strafrechtlichen Regelung gegen „suspekte“ organisierte Suizidhilfeangebote erwachsen, deckt Defizite der jüngst vorgeschlagenen Lösungsansätze auf und gibt Anstöße für Wissenschaft, Praxis und Kriminalpolitik. Ein Blick auf ausländische Rechtsordnungen, Entscheidungen und Tendenzen rundet das Bild ab.