برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید

09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب Artificial Hells: Participatory Art and the Politics of Spectatorship

دانلود کتاب جهنم مصنوعی: هنر مشارکتی و سیاست تماشاگری

مشخصات کتاب

Artificial Hells: Participatory Art and the Politics of Spectatorship

ویرایش: Original 
نویسندگان: Claire Bishop  
سری:  
ISBN (شابک) : 1844676900, 9781844676903 
ناشر: Verso 
سال نشر: 2012 
تعداد صفحات: 0 
زبان: English 
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 19 مگابایت

قیمت کتاب (تومان) : 48,000

میانگین امتیاز به این کتاب :
تعداد امتیاز دهندگان : 10

در صورت تبدیل فایل کتاب Artificial Hells: Participatory Art and the Politics of Spectatorship به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب جهنم مصنوعی: هنر مشارکتی و سیاست تماشاگری نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.

توضیحاتی در مورد کتاب جهنم مصنوعی: هنر مشارکتی و سیاست تماشاگری

از دهه 1990، منتقدان و متصدیان به طور گسترده این مفهوم را پذیرفته اند که هنر مشارکتی، هنر سیاسی نهایی است: که با تشویق مخاطب به مشارکت، یک هنرمند می تواند روابط اجتماعی رهایی بخش جدیدی را ترویج کند. در سرتاسر جهان، قهرمانان این نوع بیان بسیار زیاد هستند، از مورخان هنر مانند گرانت کستر، متصدیانی مانند نیکلاس بوریو و ناتو تامپسون تا نظریه پردازان اجرا مانند شانون جکسون.

مصنوعی. Hellsاولین مرور تاریخی و نظری از هنر مشارکتی اجتماعی است که در ایالات متحده به عنوان "عمل اجتماعی" شناخته می شود. کلر بیشاپ مسیر هنر قرن بیستم را دنبال می کند و لحظات کلیدی در توسعه زیبایی شناسی مشارکتی را بررسی می کند. این سفر به آینده‌گرایی و دادا می‌پردازد. بین الملل موقعیت گرا؛ اتفاقات در اروپای شرقی، آرژانتین و پاریس؛ جنبش هنرهای اجتماعی دهه 1970; و گروه قرار دادن هنرمندان. با بحث در مورد پروژه های آموزشی بلند مدت توسط هنرمندان معاصر مانند توماس هیرشهورن، تانیا بروگوئرا، پاوه به پایان می رسد؟ آلتامر و پل چان.

از زمان مقاله جنجالی خود در Artforum در سال 2006، کلر بیشاپ یکی از معدود افرادی بود که جاه طلبی های سیاسی و زیبایی شناختی هنر مشارکتی را به چالش کشید. در جهنم های مصنوعی، او نه تنها ادعاهای رهایی بخش این پروژه ها را بررسی می کند، بلکه جایگزینی برای معیارهای اخلاقی (و نه هنری) ارائه شده توسط چنین آثار هنری ارائه می دهد. جهنم مصنوعی خواستار رویکردی کمتر تجویزی به هنر و سیاست، و اشکال قانع‌کننده‌تر، نگران‌کننده‌تر و جسورانه‌تر از هنر و نقد مشارکتی است.

توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

Since the 1990s, critics and curators have broadly accepted the notion that participatory art is the ultimate political art: that by encouraging an audience to take part an artist can promote new emancipatory social relations. Around the world, the champions of this form of expression are numerous, ranging from art historians such as Grant Kester, curators such as Nicolas Bourriaud and Nato Thompson, to performance theorists such as Shannon Jackson.

Artificial Hells is the first historical and theoretical overview of socially engaged participatory art, known in the US as “social practice.” Claire Bishop follows the trajectory of twentieth-century art and examines key moments in the development of a participatory aesthetic. This itinerary takes in Futurism and Dada; the Situationist International; Happenings in Eastern Europe, Argentina and Paris; the 1970s Community Arts Movement; and the Artists Placement Group. It concludes with a discussion of long-term educational projects by contemporary artists such as Thomas Hirschhorn, Tania Bruguera, Pawe? Althamer and Paul Chan.

Since her controversial essay in Artforum in 2006, Claire Bishop has been one of the few to challenge the political and aesthetic ambitions of participatory art. In Artificial Hells, she not only scrutinizes the emancipatory claims made for these projects, but also provides an alternative to the ethical (rather than artistic) criteria invited by such artworks. Artificial Hells calls for a less prescriptive approach to art and politics, and for more compelling, troubling and bolder forms of participatory art and criticism.