Articulations of Self and Politics in Activist Discourse: A Discourse Analysis of Critical Subjectivities in Minority Debates

این کتاب بر فرآیندهای گفتمانی تمرکز دارد که به کنشگران اجازه می‌دهد تا از خود و شیوه‌های سیاستی که در آن شرکت می‌کنند آگاه شوند. این کتاب نشان می‌دهد که چگونه آگاهی سیاسی و فراگفتمانی همراه با پیکربندی مجدد احساس فرد توسعه می‌یابد. نویسنده دیدگاه عملگرایانه و پساساختارگرایانه یکپارچه ای در مورد خود و ذهنیت ارائه می دهد. او از نظریه گفتمان سبک اسکس، فلسفه پراگماتیست اولیه و پراگماتیک زبانی استفاده می کند و برای مفهوم گفتمان به عنوان یک عمل چند بعدی بیان استدلال می کند. او با نشان دادن قدرت تحلیلی این دیدگاه، رویکرد خود را در تحلیل گفتمان کنشگران در مورد ادغام و مسائل اقلیت در فلاندر، بلژیک به کار می‌گیرد. سوژه‌ها هنگام درگیر شدن در گفتمان سیاسی طیف وسیعی از هنجارها، ارزش‌ها، هویت‌ها و روایت‌ها را برای یکدیگر بیان می‌کنند. این کتاب راهی برای تجزیه و تحلیل منطق هایی ارائه می دهد که آگاهی سیاسی و مرزهای مرتبط با آن را برای خودتفسیر گفتمانی ساختار می دهد.

This book focuses on the discursive processes that allow activists to make sense of themselves and of the modes of politics they engage in. It shows how political and metadiscursive awareness develop in tandem with a reconfiguration of one’s sense of self. The author offers an integrated pragmatic and poststructuralist perspective on self and subjectivity. He draws on Essex style discourse theory, early pragmatist philosophy, and linguistic pragmatics, arguing for a notion of discourse as a multi-dimensional practice of articulation. Demonstrating the analytical power of this perspective, he puts his approach to work in an analysis of activist discourse on integration and minority issues in Flanders, Belgium. Subjects articulate a whole range of norms, values, identities and narratives to each other when they engage in political discourse. This book offers a way to analyse the logics that structure political awareness and the associated boundaries for discursive self-interpretation.