دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Art and Intimacy: How the Arts Began
دانلود کتاب هنر و صمیمیت: هنر چگونه آغاز شد
مشخصات کتاب
Art and Intimacy: How the Arts Began
ویرایش:
نویسندگان: Ellen Dissanayake
سری: McLellan Endowed Series
ISBN (شابک) : 0295991968, 9780295991962
ناشر: University of Washington Press
سال نشر: 2012
تعداد صفحات: 284
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 5 مگابایت
قیمت کتاب (تومان) : 44,000
کلمات کلیدی مربوط به کتاب هنر و صمیمیت: هنر چگونه آغاز شد: روابط بین فردی، روابط، خودیاری، نقد، تاریخ و نقد، هنر و عکاسی، تاریخ، تاریخ و نقد، هنر و عکاسی، زیبایی شناسی، فلسفه، سیاست و علوم اجتماعی، فرهنگی، مردم شناسی، علوم سیاسی و اجتماعی
در صورت تبدیل فایل کتاب Art and Intimacy: How the Arts Began به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب هنر و صمیمیت: هنر چگونه آغاز شد نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب هنر و صمیمیت: هنر چگونه آغاز شد
از نظر الن دیسانایاک، هنرها گرایش های تکامل یافته بیولوژیکی
طبیعت انسان هستند: ویژگی های اساسی آنها به انسان های اولیه کمک
کرد تا با محیط خود سازگار شوند و خود را با موفقیت در طول نسل ها
بازتولید کنند. در هنر و صمیمیت او برای منشأ تکاملی مشترک
هنر و صمیمیت، چیزی که ما معمولاً عشق می‌نامیم، استدلال
می‌کند.
همه با ویژگی انسانی به دنیا آوردن نوزادان نابالغ و درمانده شروع
می‌شود. برای اطمینان از اینکه مادران نوزادان سختگیر خود را ارزش
مراقبت از آنها می یابند، انسانها به گونه ای تکامل یافتند که
دوست داشتنی باشند و از همان لحظه تولد خود را با دیگران هماهنگ
کنند. روش‌هایی که مادر و نوزاد به یکدیگر پاسخ می‌دهند، صداهایی
با الگوهای ریتمیک و حرکات اغراق‌آمیز صورت و بدن است که
دیسانایاک آن را ریتم‌ها و حالت‌های حسی می‌نامد.
ریتم‌ها و حالت‌ها نیز باعث پیدایش هنر می‌شوند. از آنجایی که
انسان ها به دنیا می آیند مستعد پاسخگویی و استفاده از سیگنال های
ریتمیک-مدال هستند، جوامع در همه جا آنها را بیشتر به عنوان
موسیقی، میم، رقص و نمایش، در آیین هایی که باورهای فرهنگی
ارزشمند را القا و تقویت می کنند، توضیح داده اند. همانطور که
ریتم ها و حالت ها جفت مادر و نوزاد را هماهنگ و متحد می کنند، در
مراسم نیز اعضای یک گروه را هماهنگ و متحد می کنند.
امروزه ما انسان ها در محیط هایی بسیار متفاوت از محیط های اجداد
خود زندگی می کنیم. آنها از تشریفات (هنرها) برای پرداختن به
مسائل جدی مانند سلامتی، رفاه و باروری که بر بقای آنها تأثیر می
گذاشت استفاده می کردند. اکنون ما تمایل داریم هنرها را کنار
بگذاریم، آنها را فقط برای یک نخبه زائد بدانیم. اما اگر از نظر
بیولوژیکی مستعد مشارکت در رفتار هنری باشیم، در واقع به هنر نیاز
داریم. حتی - یا شاید به خصوص - در زندگی مدرن و پیچیده ما، هنرها
ما را تشویق می کنند نشان دهیم که به چیزهای مهم اهمیت می دهیم.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
To Ellen Dissanayake, the arts are biologically evolved
propensities of human nature: their fundamental features helped
early humans adapt to their environment and reproduce
themselves successfully over generations. In Art and
Intimacy she argues for the joint evolutionary origin of
art and intimacy, what we commonly call love.
It all begins with the human trait of birthing immature and
helpless infants. To ensure that mothers find their demanding
babies worth caring for, humans evolved to be lovable and to
attune themselves to others from the moment of birth. The ways
in which mother and infant respond to each other are
rhythmically patterned vocalizations and exaggerated face and
body movements that Dissanayake calls rhythms and sensory
modes.
Rhythms and modes also give rise to the arts. Because humans
are born predisposed to respond to and use rhythmic-modal
signals, societies everywhere have elaborated them further as
music, mime, dance, and display, in rituals which instill and
reinforce valued cultural beliefs. Just as rhythms and modes
coordinate and unify the mother-infant pair, in ceremonies they
coordinate and unify members of a group.
Today we humans live in environments very different from those
of our ancestors. They used ceremonies (the arts) to address
matters of serious concern, such as health, prosperity, and
fecundity, that affected their survival. Now we tend to dismiss
the arts, to see them as superfluous, only for an elite. But if
we are biologically predisposed to participate in artlike
behavior, then we actually need the arts. Even -- or perhaps
especially -- in our fast-paced, sophisticated modern lives,
the arts encourage us to show that we care about important
things.
