Aristotle: Art of Rhetoric, Volume XXII

ارسطو، فیلسوف، محقق، استدلال و نویسنده بزرگ یونانی، متولد 384 ق.م در استاگیروس، پسر نیکوماخوس، پزشک و فیستیس بود. او زیر نظر افلاطون در آتن تحصیل کرد و در آنجا تدریس کرد (47-367). متعاقباً سه سال را در دربار شاگرد سابق هرمیا در آسیای صغیر گذراند و در این زمان با پیتیاس، یکی از نزدیکان هرمیا ازدواج کرد. پس از مدتی در میتیلن، در 343–343 توسط فیلیپ پادشاه مقدونیه به معلمی پسر نوجوانش اسکندر منصوب شد. پس از مرگ فیلیپ در سال 336، ارسطو رئیس مدرسه خود (از "مشاء")، لیسیوم آتن شد. پس از مرگ اسکندر در سال 323، به دلیل احساس ضد مقدونی در آنجا، او به کلکیس در اوبوئه رفت و در آنجا در سال 322 درگذشت. موارد با ارزش موجود، مطالب سخنرانی، یادداشت ها و یادداشت ها هستند (برخی جعلی هستند). آنها را می توان به صورت زیر دسته بندی کرد: I. عملی: اخلاق نیکوماخوس؛ اخلاق بزرگ (Magna Moralia); اخلاق اودمی؛ سیاست؛ اکونومیکا (به نفع خانواده)؛ فضیلت ها و رذایل.
II. منطقی: دسته ها؛ درباره تفسیر؛ تحلیل (قبلی و پسری)؛ درباره ابطالات سوفسطایی؛ موضوع.
III. فیزیکی: بیست و شش اثر (برخی مشکوک) از جمله نجوم، نسل و تخریب، حواس، حافظه، خواب، رویاها، زندگی، حقایق در مورد حیوانات و غیره.
IV. متافیزیک: در مورد هستی به عنوان هستی.
V. در مورد هنر: هنر بلاغت و شاعر.
VI. آثار دیگر از جمله قانون اساسی آتن؛ آثار بیشتری نیز با تألیف مشکوک.
VII. قطعاتی از آثار مختلف مانند گفتگوهای فلسفه و ادبیات. و از رساله‌هایی درباره بلاغت، سیاست و متافیزیک. نسخه کتابخانه کلاسیک لوب ارسطو در بیست و سه جلد است.

Aristotle, great Greek philosopher, researcher, reasoner, and writer, born at Stagirus in 384 BCE, was the son of Nicomachus, a physician, and Phaestis. He studied under Plato at Athens and taught there (367–47); subsequently he spent three years at the court of a former pupil, Hermeias, in Asia Minor and at this time married Pythias, one of Hermeias’s relations. After some time at Mitylene, in 343–2 he was appointed by King Philip of Macedon to be tutor of his teen-aged son Alexander. After Philip’s death in 336, Aristotle became head of his own school (of “Peripatetics”), the Lyceum at Athens. Because of anti-Macedonian feeling there after Alexander’s death in 323, he withdrew to Chalcis in Euboea, where he died in 322.Nearly all the works Aristotle prepared for publication are lost; the priceless ones extant are lecture-materials, notes, and memoranda (some are spurious). They can be categorized as follows:I. Practical: Nicomachean Ethics; Great Ethics (Magna Moralia); Eudemian Ethics; Politics; Oeconomica (on the good of the family); Virtues and Vices.
II. Logical: Categories; On Interpretation; Analytics (Prior and Posterior); On Sophistical Refutations; Topica.
III. Physical: Twenty-six works (some suspect) including astronomy, generation and destruction, the senses, memory, sleep, dreams, life, facts about animals, etc.
IV. Metaphysics: on being as being.
V. On Art: Art of Rhetoric and Poetics.
VI. Other works including the Athenian Constitution; more works also of doubtful authorship.
VII. Fragments of various works such as dialogues on philosophy and literature; and of treatises on rhetoric, politics and metaphysics.The Loeb Classical Library® edition of Aristotle is in twenty-three volumes.