Architektur und Organisation digitaler Rechenanlagen

این کتاب برگرفته از یک نسخه خطی برای یک سخنرانی چهار ساعته است که در ترم تابستان 1976 در دانشگاه دورتموند ایراد کردم. به دو قسمت تقسیم می شود. قسمت اول به ساختار و نحوه عملکرد سیستم های کامپیوتری از دیدگاه سطح زبان ماشین می پردازد، قسمت دوم به تحقق این سطح می پردازد. هنگام فرمول بندی متن، هدف اصلی این بود که تا آنجایی که ممکن است اصول را بررسی کنیم و ارائه را بیش از حد به پدیده ها، یعنی سیستم های محاسباتی بتن، جهت دهی نکنیم. این ارتباط باید در نمونه های متعدد ارائه شود. البته، مثال ها همیشه نمی توانند برای نشان دادن کامل تمام مشکلاتی که در عمل به وجود می آیند کافی باشند. در طول سخنرانی فوق الذکر و تمرینات همراه، برنامه هایی بر روی یک کامپیوتر خاص (PDP-11/20) نوشته شد که به تعمیق مطالب کمک می کرد. از تجربیات به دست آمده از این، می توانم به خوانندگان این کتاب که هنوز در برنامه نویسی اسمبلر سیستم های کامپیوتری تمرین نکرده اند، توصیه کنم که با یک سیستم کامپیوتری خاص و برنامه نویسی آن به صورت موازی یا پس از کار در قسمت اول سروکار داشته باشند. تمرین‌کننده‌ای که قبلاً یک سیستم را از ساختار زبان ماشین آن می‌شناسد، باید همیشه سعی کند پدیده‌هایی را که برای او شناخته شده است با توضیحات اولیه کتاب مقایسه کند.

Das vorliegende Buch entstand aus einem Manuskript zu einer vier­ stündigen Vorlesung, die ich im SS 1976 an der Universität Dortmund gehalten habe. Es gliedert sich in zwei Teile. Im ersten Teil wer­ den Aufbau und Wirkungsweise von Rechenanlagen aus der Sicht der Maschinensprachenebene behandelt, im zweiten Teil wird auf die Rea­ lisierung dieser Ebene eingegangen. Bei der Formulierung des Textes stand das Ziel im Vordergrund, so weit wie möglich Prinzipien herauszuarbeiten und nicht die Darstel­ lung zu sehr an Phänomenen, d.h. konkreten Rechenanlagen, zu orien­ tieren. Diese Verbindung soll in den zahlreichen Beispielen herge­ stellt werden. Natürlich können die Beispiele nicht in jedem Fall ausreichend sein, um sämtliche in der Praxis auftretenden Probleme voll darzustellen. Während der oben genannten Vorlesung und den begleitenden übungen wurden deshalb auf einer konkreten Rechenanlage (PDP-11/20) Pro­ gramme geschrieben, die zur Vertiefung des Stoffes dienten. Aus den daraus gewonnenen Erfahrungen kann ich für Leser dieses Buches, die noch nicht in der Assemblerprogrammierung von Rechenanlagen geübt sind, die Empfehlung ableiten, sich parallel bzw. nach Durcharbei­ tung des ersten Teils mit einer konkreten Rechenanlage und deren Programmierung zu beschäftigen. Der Praktiker, der bereits eine An­ lage von ihrer Maschinensprachenstruktur her kennt, sollte stets versuchen, die ihm bekannten Phänomene mit der grun.dsätzlich gehal­ tenen Darstellung im Buch zu vergleichen.