Archaeology, Copper, and Complexity in the Middle Atlantic Region

برای مردم ماقبل تاریخ منطقه اقیانوس اطلس میانه، مس جذابیتی بالاتر از رتبه، دستاورد یا مقام داشت. مصنوعات مسی بومی، همراه با دیگر اشیاء عجیب و غریب، به عنوان مجرای یا ارتباط بین زنده و مرده دیده می شدند و در تدفین مورد استفاده قرار می گرفتند. مطالعات دیگر استفاده از چنین مصنوعاتی در تدفین را نشان دهنده وضعیت و رتبه یک فرد دانسته اند که شواهدی برای جامعه پیچیده ارائه می دهد. در باستان شناسی، مس و پیچیدگی، گرگوری دنیس لاتنزی ادعا می کند که چنین توضیحات اقتصادی باید مورد بازنگری قرار گیرد، و استدلال می کند که وجود مصنوعات بسیار عجیب و غریب مانند مهره های مسی و دره ها می تواند نماینده مکانیسم های مختلف موجود در ایدئولوژی، تشریفات و آیین های ماقبل تاریخ باشد. .

For the prehistoric people of the Middle Atlantic region, copper held a fascination higher than rank, achievement, or status. Native copper artifacts, along with other exotic objects, were seen as a conduit or connection between the living and the dead and were used in burial. Other studies have viewed the use of such artifacts in burials as indicative of an individual’s status and rank, providing evidence for complex society. In Archaeology, Copper, and Complexity, Gregory Denis Lattanzi contends that such economic explanations should be rethought, arguing that the presence of highly exotic artifacts like copper beads and gorgets could be representative of the different mechanisms at play within prehistoric ideology, ceremonialism, and ritual.