„Arbeit macht frei“: Herkunft und Hintergrund der KZ-Devise

من برای اولین بار نتایج اصلی مطالعات حاضر را در یک سخنرانی عمومی در 5 ژوئیه 1995 به عنوان بخشی از استادی مهمان Otto von Freising در دانشگاه کاتولیک Eichstätt ارائه کردم. در طی دو سال آینده در دانشگاه‌های وورزبورگ، گراتس و وین، من توانستم نسخه خطی سخنرانی را که در نتیجه گسترش یافت، به دایره وسیع‌تری از همکاران و همچنین همکاران متخصص ارائه دهم و از بحث‌های بعدی به دست آمدم. ایده های مهم برای تحقیقات بیشتر در این میان، مدیران یادبود اردوگاه‌های کار اجباری در آلمان، از جمله، به من فشار می‌آوردند تا در نهایت متن را برای انتشار منتشر کنم. جا دارد از یک طرف از دانشکده تاریخ و علوم اجتماعی به دلیل تشویق ترم تابستان 95 در کرسی وقف تشکر کنم و از طرف دیگر از صبر و شکیبایی که بتواند انتشار اجباری دو سخنرانی عمومی اضافی را به امروز موکول کند. امکان این یک موضوع به تنهایی، اما برای آن مجاز به چاپ به شکل بسیار گسترده است. امیدوارم پاسخ علمی و ژورنالیستی به این امر توجیه کننده این تصمیم باشد.

Die zentralen Ergebnisse der vorliegenden Studien habe ich am 5. Juli 1995 im Rahmen der Otto-von-Freising-Gastprofessur der Katholischen Universität Eichstätt in einem öffentlichen Vortrag ersttnals dargelegt. Das in der Folge erweiterte Redemanuskript konnte ich in den beiden nächsten Jahren an den Universitäten Würzburg, Graz und Wien sowohl einem breiteren Kollegenkreis wie speziellen Fachgenossen vorstellen und aus den anschließenden Dis­ kussionen wichtige Anregungen für weitere Nachforschungen gewinnen. Inzwischen bedrängen mich unter anderem die Leiter von KZ-Gedenkstätten in Deutschland, den Text endlich zur Publikation freizugeben. Der geschichts- und gesellschaftswissenschaftlichen Fakultät habe ich zum einen für das anregende Sommersemester 1995 auf dem Stiftungslehrstuhl zu danken und andererseits für die Geduld, die pflichtmäßige Publikation der beiden zusätzlichen öffentlichen Vorträge bis heute hinausschieben zu können mit der Möglichkeit, dieses eine Thema alleine, dafür aber in stark erweiterter Form drucken lassen zu dürfen. Ich hoffe, daß die wissenschaftliche und publizistische Resonanz darauf diese Entscheidung rechtfertigen wird.