دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: ادبیات ویرایش: نویسندگان: Charles-Louis Morand Métivier سری: ناشر: University of Pittsburgh سال نشر: 2013 تعداد صفحات: 398 زبان: French فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Apprendre des massacres : émotions et nation dans la littérature du Moyen Âge et de la Renaissance [PhD diss.] به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب یادگیری از کشتارها: احساسات و ملت در ادبیات قرون وسطی و رنسانس [دکتری.] نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این پایان نامه بازنمایی ادبی قتل عام از اواخر قرن چهاردهم تا قرن شانزدهم را به عنوان مفاهیم پذیرفته شده ملی و پادشاهی به چالش می کشد، و ملت را به عنوان یک جامعه عاطفی که فراتر از ایده های سنتی طبقه، رتبه یا ثروت است، بازآفرینی می کند. رویکرد دیاکرونیک این پایان نامه شامل متون نوشته شده در طول دویست سال است که در واکنش به سه قتل عام خاص نوشته شده اند: نبرد نیکوپلیس (25 سپتامبر، 1396)، نبرد Agincourt (25 اکتبر 1415)، و رویدادهای اولین جنگ مذهبی فرانسه (1561-1563). چارچوب نظری اصلی این پایان نامه، ایده اجتماعات عاطفی است که توسط باربارا روزن واین ایجاد شده است. او نشان می دهد که جوامع عاطفی متعددی در همان دوره همزیستی داشته اند، برخی بر گفتمان های سیاسی و اجتماعی مسلط بوده اند، اما او بر ملت به عنوان یک جامعه عاطفی تمرکز نمی کند. من از ایده جوامع عاطفی برای مطالعه اینکه چگونه قتل عام ها امکان یک رویکرد عاطفی را برای مطالعه ملت به عنوان مجموعه ای از جوامع ایجاد کردند که پس از یک شکست بزرگ خود را دوباره تعریف می کند، استفاده می کنم. من این جوامع را نه تنها به عنوان گروه های منزوی، بلکه به عنوان بخش های یکپارچه کشور مطالعه می کنم. بار عاطفی پس از کشتارهایی که این جوامع را ایجاد کرد، آنها را در مرکز تصویر جدیدی از فرانسه قرار می دهد که در آثار من ایجاد شده است، که ملت فرانسه را به عنوان جامعه ای از جوامع و پادشاه را به عنوان رهبر عاطفی آن بازتعریف می کند. از طریق خوانش دقیق کتابهای فیلیپ دو مزیرس Epitre lamentable et consolatoire (1397)، Epitre de la burg de vie humane اثر کریستین دو پیزان (1418)، کتاب Livre des quatre dames اثر Alain Chartier (1418)، Tragébriès du sac de (1415) ناشناس. و گفتارهای پیر دو رونسار (1562-1565)، نشان میدهم که چگونه ملت مدرن اولیه پس از لحظات بحران، با احساسات بهعنوان واسطه خلقش، و با پادشاه بهعنوان سیمان عاطفی بین اجزای مختلفش، خود را بنا کرد. >
This dissertation examines the literary representations of massacres from the late fourteenth to the sixteenth century as challenging accepted notions of nationhood and kingship, recreating the nation as an emotional community that transcends traditional ideas of class, rank or wealth. The diachronic approach of this dissertation covers texts written over a period of two hundred years that were written in reaction to three particular massacres: the Battle of Nicopolis (September 25th, 1396), the Battle of Agincourt (October 25th, 1415), and the events of the First French War of Religion (1561-1563). The main theoretical framework of this dissertation is the idea of emotional communities developed by Barbara Rosenwein. She demonstrates that numerous emotional communities coexisted during the same period, some dominating political and social discourses, but she does not focus on the nation as an emotional community. I use the idea of emotional communities to study how massacres created the possibility for an emotional approach to the study of the nation as an assemblage of communities that redefines itself after a major defeat. I study these communities not only as isolated groups, but also as integrated parts of the nation. The emotional charge following the massacres that created these communities puts them at the center of the new image of France developed in my works, which redefines the French nation as a community of communities and the king as its emotional leader. Through close readings of Philippe de Mézieres’s Epitre lamentable et consolatoire (1397), Christine de Pizan’s Epitre de la prison de vie humaine (1418), Alain Chartier’s Livre des quatre dames (1418), the anonymous Tragédie du sac de Cabrières (1545), and Pierre de Ronsard’s Discours (1562-1565), I demonstrate how the early modern nation built itself following moments of crisis, with emotions as the medium of its creation, and with the king as the emotional cement between its different components. Read more...