دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Sofocle
سری: Universale Economica Feltrinelli / Classici
ISBN (شابک) : 9788858818657
ناشر: Feltrinelli
سال نشر: 2015
تعداد صفحات: 0
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 5 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Antigone به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب آنتیگونه نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
نوشته جیووانی گرکو\r\nمتن اصلی مقابل\r\n(نسخه اول 2013)\r\n\r\n«اگر قرن بیستم، قرن بحران نفس فردی و قطعیتهای متافیزیک، از فروید شروع شد، قرن ادیپ بود، قرن نوزدهم، قرن برتری رمانتیک و ایدهآلیستی آزادی پرومته فردی، آنتیگونه بود. از هگل گرفته تا کی یرکگور، از هولدرلین تا شلگل، تا گوته، بسیاری در مورد عمل نافرمانی آنتیگونه تعجب کرده اند. تضاد غیر قابل تقلیل بین دلایل خصوصی، پیوندهای خونی، وجدان فرد قبل از دلایل عمومی، قرارداد اجتماعی، اقتدار بارها و با ظرافت های بی نهایت به عنوان تضاد بین دلایل دلایل کاهش یافته است. الهی و دلایل انسانی، بین دلایل مردانه و دلایل زنانه [...] بین رذایل و فضایل غرب و رذایل و فضایل شرق، بین طبیعت و فرهنگ و غیره. […] دفن پولینیس، آنتیگونه را به یک مادر و عروس مرده و/یا گمشده تبدیل می کند، اما یک عروس و یک مادر در دنیای وارونه هادس. دنیایی که زنده میماند، دنیای کرئون (و ایسمنه)، دنیای عادی و تاریکی است که دوباره به دست میآید، صلحی غمانگیز که به لطف بزغاله ایجاد میشود، دنیای قدرتی که از خون جوانان، زنان و جوانان تغذیه میکند. ضعیف، گاهی ریاکارانه ناتوان.» از مقدمه جیووانی گرکو\r\n\r\n© Δημοδάμας ὁ Ἁλικαρνασσεύς (ἢ Μιλήσιος) 2018
A cura di Giovanni Greco Testo originale a fronte (Prima ed. 2013) “Se il Novecento, secolo della crisi dell’io individuale e delle certezze della metafisica, a partire da Freud, è stato il secolo di Edipo, l’Ottocento, secolo del primato romantico e idealistico della libertà prometeica dell’individuo, è stato quello di Antigone. Da Hegel a Kierkegaard, da Hölderlin a Schlegel, a Goethe, in molti si sono interrogati sull’atto di insubordinazione di Antigone. Il conflitto irriducibile tra le ragioni del privato, del legame di sangue, della coscienza del singolo davanti alle ragioni del pubblico, del contratto sociale, dell’autorità è stato declinato innumerevoli volte e con infinite sfumature come conflitto tra ragioni del divino e ragioni dell’umano, tra ragioni del maschile e ragioni del femminile […] tra vizi e virtù dell’Occidente e vizi e virtù dell’Oriente, tra natura e cultura e via elencando. […] La sepoltura di Polinice fa di Antigone una madre e una sposa morta e/o mancata, ma una sposa e una madre nel mondo capovolto dell’Ade. Il mondo che sopravvive, quello di Creonte (e di Ismene), è il mondo di una truce normalità riconquistata, di una cupa pace che si fa grazie al capro espiatorio, il mondo del potere che si nutre del sangue dei giovani, delle donne, dei deboli, talora ipocritamente impotente.” Dall’Introduzione di Giovanni Greco © Δημοδάμας ὁ Ἁλικαρνασσεύς (ἢ Μιλήσιος) 2018