Anthropocentrism and Its Discontents: The Moral Status of Animals in the History of Western Philosophy

انسان محوری و نارضایتی های آن اولین بررسی جامع دیدگاه های حیوانات در تاریخ فلسفه غرب، از یونان هومری تا قرن بیستم است.

در تاریخ فلسفه غرب. در دهه‌های اخیر، افزایش علاقه به این حوزه با تمایل محققان برای درک تجربه حیوانی از نظر ظرفیت‌های ذهنی انسان همراه بوده است: آگاهی، خودآگاهی، قصد، تدبیر و در برخی موارد، حداقل اختیار اخلاقی محدود. این تصور با تغییر از رفتارشناسی به رفتارشناسی شناختی (علم رفتار حیوانات) و با تلاش برای تأیید شباهت های اساسی بین آرایش روانی انسان و حیوانات تسهیل شده است.

گری اشتاینر اصطلاحات را ترسیم می کند. از بحث‌های جاری در مورد حیوانات است و آنها را به پیشینیان تاریخی آن‌ها مرتبط می‌کند، با تمرکز بر صداهای غالب انسان‌محور و آن صداهای تکراری که در عوض یک رابطه خویشاوندی اساسی بین انسان و حیوانات را ادعا می‌کنند. او با بحث در مورد مشکل تعادل بین نیاز به شناخت بدهی انسان به حیوانات و جهان طبیعی با نیاز به حفظ احساس منحصر به فرد بودن و کرامت فرد انسان پایان می‌دهد.

Anthropocentrism and Its Discontents is the first-ever comprehensive examination of views of animals in the history of Western philosophy, from Homeric Greece to the twentieth century.

In recent decades, increased interest in this area has been accompanied by scholars’ willingness to conceive of animal experience in terms of human mental capacities: consciousness, self-awareness, intention, deliberation, and in some instances, at least limited moral agency.  This conception has been facilitated by a shift from behavioral to cognitive ethology (the science of animal behavior), and by attempts to affirm the essential similarities between the psychophysical makeup of human beings and animals.

Gary Steiner sketches the terms of the current debates about animals and relates these to their historical antecedents, focusing on both the dominant anthropocentric voices and those recurring voices that instead assert a fundamental kinship relation between human beings and animals.  He concludes with a discussion of the problem of balancing the need to recognize a human indebtedness to animals and the natural world with the need to preserve a sense of the uniqueness and dignity of the human individual.