Anorexia Nervosa and Other Dyscontrol Syndromes

آن چه است که در من می درخشد و قلبم را بدون جراحت می زند؟ من هم لرزان و هم درخشش هستم. سنت آگوستین با توجه به قدرت فرد در ایجاد وسایل خوددرمانی احساس شگفتی و هیبت است. این کتاب حماسه این جوانان در افراد مختلف است که در تلاش برای دستیابی و در نهایت نشان دادن خودمختاری، شکل و ابعاد بدن خود را تغییر داده و بازسازی می کنند. از قضا، به نظر می رسد که آنها می توانند به لطف رفتار بیش از حد، گرسنگی و انحرافات خود به زندگی ادامه دهند. آنها قطبیت شدید، "یا-یا" را نشان می دهند: هیجان افراط، لذت تسلیم شدن در برابر لذت، در مقابل لذت مازوخیستی و مهار غرور، به تعویق انداختن رنگ آمیزی و تسلط بر این انگیزه ها تقریباً تا حد مطلق با نیروی ساده تلاش و قدرت تصعید کننده این بیماری ها تا حدودی با حرفه پزشکی بیگانه هستند، خود القا می شوند و تنها در صورتی معنا پیدا می کنند که نمادگرایی آنها با رویکرد هرمنوتیکی شناسایی و درک شود. این به درستی تعامل آنها را با اشیاء دیگر، چه انسانی و چه غیرانسانی منعکس می کند. دختر بی اشتهایی، که کتاب به طور خاص به او اختصاص داده شده است، هر گونه پیوند انسانی را به روشی مازوخیستی رد می کند و همچنین انکار می کند که بدن خودش یک شی ارزشمند است که شایسته مراقبت است. از سوی دیگر، بدن او و حالات آن عملاً تحت شدیدترین کنترل است. بنابراین، روایت بی اشتهایی به شدت با رنج بی وقفه آنها مرتبط است، که باز هم ساخته خودشان است.

What is that which gleams through me and smites my heart without wounding it? I am both a-shudder and a-glow. St. Augustine It is wonder and awe that I feel in view of the individual's power to create self-therapeutic devices. This book is the saga of these young in­ dividuals, who change and recreate the shape and dimensions of their bodies in a quest to achieve and finally demonstrate autonomy. Ironically, it seems that they can go on living thanks to their exces­ sive behavior, their hunger, and their deviances. They exhibit an ex­ treme polarity, an "either-or": the thrill of excesses, the joy of giving in to pleasure, versus masochistic enjoyment and pride curbing, procras­ tinating and mastering these impulses almost to the absolute by simple force of effort and sublimatory strength. Somewhat alien to the medi­ cal profession, these maladies are self-induced, and only make sense if their symbolism is recognized and understood using a hermeneutic ap­ proach. It aptly reflects their interaction with other objects, both human and nonhuman. The anorectic girl, to whom the book is specifically devoted, rejects any human bond in a masochistic way and also denies that her own body is a worthwhile object that deserves to be cared for. On the other hand, her body and its expressions are virtually under the most potent overcontrol. Thus, the narrative of the anorectics is strongly related to their incessant suffering, which is again of their own creation.