Animal Biomarkers as Pollution Indicators

اکوتوکسیکولوژی یک رشته علمی نسبتاً جدید است. در واقع، شاید بتوان گفت که تنها در طول 5 تا 10 سال گذشته است که به جای مجموعه ای از رویه ها برای حفاظت از محیط زیست از طریق مدیریت و نظارت بر تخلیه آلاینده ها به محیط زیست، به عنوان یک علم واقعی در نظر گرفته شده است. . اصطلاح "اکوتوکسیکولوژی" اولین بار در اواخر دهه شصت توسط پروفسور تروهات، سم شناس که می خواست اهمیت بررسی سرنوشت و اثرات مواد شیمیایی در اکوسیستم ها را تشخیص دهد، ابداع شد. در آن زمان اکوتوکسیکولوژی زیر شاخه سم شناسی پزشکی محسوب می شد. متعاقباً، تلاش‌های متعددی برای به تصویر کشیدن اکوتوکسیکولوژی در یک نور واقعی‌تر انجام شده است. به طور قابل‌توجهی، F. Moriarty (1988) و F. Ramade (1987) در کتاب‌های خود بر اساس وسیع اکوتوکسیکولوژی، شامل اثرات شیمیایی و تشعشعی بر تمام اجزای اکوسیستم تأکید کردند. با انجام این کار، آنها و دیگران نگرانی خود را از سمیت شیمیایی مستقیم به انسان، به اثرات بسیار ظریف تری که مواد شیمیایی آلاینده بر روی جانداران طبیعی اعمال می کنند، تغییر دادند. چنین اثراتی به طور بالقوه وجود تمام حیات روی زمین را تهدید می کند. اگرچه من دهه شصت را به عنوان دورانی معرفی کرده ام که اولین بار اکوتوکسیولوژی به عنوان یک حوزه موضوعی منسجم در نظر گرفته شد، مهم است که اذعان کنیم که مطالعاتی که اکنون به عنوان اکوتوکسیکولوژیک در نظر گرفته می شوند بسیار قدیمی تر هستند. هر جا که نبوغ مردم آنها را به تغییر چهره طبیعت به طور قابل توجهی سوق داده است، عواقب بیولوژیکی متعددی، اغلب نامطلوب، از آنها دور نمانده است.

Ecotoxicology is a relatively new scientific discipline. Indeed, it might be argued that it is only during the last 5-10 years that it has come to merit being regarded as a true science, rather than a collection of procedures for protecting the environment through management and monitoring of pollutant discharges into the environment. The term 'ecotoxicology' was first coined in the late sixties by Prof. Truhaut, a toxicologist who had the vision to recognize the importance of investigating the fate and effects of chemicals in ecosystems. At that time, ecotoxicology was considered a sub-discipline of medical toxicology. Subsequently, several attempts have been made to portray ecotoxicology in a more realistic light. Notably, both F. Moriarty (1988) and F. Ramade (1987) emphasized in their books the broad basis of ecotoxicology, encompassing chemical and radiation effects on all components of ecosystems. In doing so, they and others have shifted concern from direct chemical toxicity to man, to the far more subtle effects that pollutant chemicals exert on natural biota. Such effects potentially threaten the existence of all life on Earth. Although I have identified the sixties as the era when ecotoxicology was first conceived as a coherent subject area, it is important to acknowledge that studies that would now be regarded as ecotoxicological are much older. Wherever people's ingenuity has led them to change the face of nature significantly, it has not escaped them that a number of biological con­ sequences, often unfavourable, ensue.