An Ontology of Consciousness

هدف این مطالعه یافتن یک رویکرد نظری منسجم به سه مسئله است که به نظر می‌رسد به روش‌های پیچیده‌ای به هم مرتبط هستند: (1) وضعیت هستی‌شناختی آگاهی چیست؟ (2) چگونه می توان آگاهی «ناخودآگاه»، «پیش تأملی» یا «از خود بیگانگی» وجود داشت؟ و (3) آیا یک «خود» یا «من» از طریق رابطه متقابل حالات ابتدایی تری از آگاهی شکل گرفته است؟ انگیزه ترکیب چنین تنوعی از سؤالات دشوار این است که ما اغلب با نگاه کردن به روابط متقابل مسائل بیشتر از آنچه که تنها با مشاهده آنها به صورت مجزا می توانیم یاد می گیریم، می آموزیم. سه پرسش مطرح شده در اینجا به ویژه در زمینه فلسفه قرن بیستم مشکل ساز شده اند. 1. سؤال از وضعیت هستی شناختی آگاهی سؤال "آگاهی چیست؟" یکی از گیج‌کننده‌ترین موارد در فلسفه است، به قدری گیج‌کننده که بسیاری برانگیخته شده‌اند طوری پیش بروند که انگار آگاهی وجود ندارد. اگر ویلیام جیمز زمانی که می‌گفت «آگاهی وجود ندارد» لفاظی می‌کرد، بسیاری از رفتارشناسان گذشته نزدیک چنین نبودند. 2 منظور جیمز فقط این بود که هشیاری یک جوهر روح مستقل در کنار مواد فیزیکی جانبی نیست. منظور او این نبود که ما واقعاً آگاهی «نداشته‌ایم»، و او راه‌حل نهایی را برای مشکل روابط متقابل علّی بین آگاهی و قلمرو فیزیکی (مثلاً بدن ما) ارائه نکرد. با این حال، بسیاری از فیلسوفان و روانشناسان اخیر سعی می کنند طوری پیش بروند که گویی این مشکلات وجود ندارد.

The object of this study is to find a coherent theoretical approach to three problems which appear to interrelate in complex ways: (1) What is the ontological status of consciousness? (2) How can there be 'un­ conscious,' 'prereflective' or 'self-alienated' consciousness? And (3) Is there a 'self' or 'ego' formed by means of the interrelation of more elementary states of consciousness? The motivation for combining such a diversity of difficult questions is that we often learn more by looking at interrelations of problems than we could by viewing them only in isola­ tion. The three questions posed here have emerged as especially prob­ lematic in the context of twentieth century philosophy. 1. The question of the ontological status of consciousness The question 'What is consciousness?' is one of the most perplexing in philosophy-so perplexing that many have been motivated to proceed as though consciousness did not exist. If William James was speaking rhetorically when he said "Consciousness does not exist," 1 many behaviorists of the recent past were not. 2 James meant only to imply that consciousness is not an independently existing soul-substance, along­ side physical substances. He did not mean that we do not really 'have' consciousness, and he did not provide final resolution for the problem of the causal interrelations between consciousness and the physical realm (e. g. , our bodies). Many recent philosophers and psychologists, however, try to proceed as though these problems did not exist.