An equivalent of the standard of comparison relativization in Ainu

دسته بندی: خارجی
ویرایش:  
نویسندگان: Bugaeva Anna.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 21 
زبان: Japanese-English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 2 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 36,000

دانشگاه هوکایدو، مجله مرکز علوم انسانی شمالی، 2015 8: 43-62 p. Ainu اجازه می دهد تا تمام موقعیت های موجود در سلسله مراتب دسترسی Keenan و Comrie (1977) را نسبی کند. به جز متصرف و معیار مقایسه مناسب. آینو عموماً به دلیل توانایی خود در رشته پس‌پوزیشن‌ها معروف است، که به ویژه در نسبی‌سازی روی ضمائم آشکار است. من بر روی یک استراتژی نسبی‌سازی الحاقی درجه تازه کشف‌شده تمرکز می‌کنم و پیشنهاد می‌کنم که آن را به‌عنوان معادل آینوی استاندارد نسبی‌سازی مقایسه کنیم، که به‌عنوان یک عبارت فوق‌العاده متعارف استفاده می‌شود: a=ona [pak-no nispa isam] nispa ne. \"پدر من مردی ثروتمند بود که همتا نداشت\". روشن شد \"پدر من (یک) مرد ثروتمند است [تا (که) (هیچ) (چنین) (الف) مرد ثروتمندی].\" من نشان خواهم داد که چه ویژگی های ساختاری آینو استفاده از این نوع شناسی غیرمعمول \"جلوگیری پساپوزیشن بدون تکرار مجدد\" را تسهیل می کند. استراتژی ضمیر\' و آن را در زمینه وسیع تری از انواع دیگر نسبی سازی توضیح دهد.

Hokkaido University, Journal of the Center for Northern Humanities, 2015 8: 43-62 p. Ainu allows to relativize on all the positions on Keenan and Comrie’s (1977) accessibility hierarchy except for the alienable possessor and standard of comparison proper. Ainu is generally famous for its ability of stranding postpositions, which is particularly conspicuous in relativization on adjuncts. I will focus on a newly discovered degree adjunct relativization strategy and propose to treat it as an Ainu equivalent of the standard of comparison relativization, which is used as a conventionalized superlative expression: a=ona [pak-no nispa isam] nispa ne. ‘My father was a rich man with no equals’. lit. ‘My father is (a) rich man [till (whom) (there) is no (such) (a) rich man].’ I will show what structural properties of Ainu facilitate the use of this typologically unusual ‘postposition stranding without resumptive pronoun strategy’ and account for it in a broader context of other relativization types.