An Archive of Skin, An Archive of Kin: Disability and Life-Making during Medical Incarceration

طولانی ترین و سخت ترین قرنطینه پزشکی در تاریخ مدرن چه بوده است، و مردم چگونه از آن جان سالم به در بردند؟ در هاوایی در آغاز سال 1866، مردان، زنان و کودکان مشکوک به جذام از خانواده خود حذف شدند. اکثر آنها در طول قرن بعد به تبعید مادام العمر در یک شهرک منزوی محکوم شدند. هزاران عکس گرفته شده از پوست آنها شواهد قوی، اگر متناقض، بیماری و ناتوانی را برای عوامل بهداشتی استعماری فراهم آورد. و با این حال، در میان این افراد تبعیدی، یک سیستم دانش رقابتی از خویشاوندی و جمعی در دوران حبس آنها پدیدار شد. این کتاب نشان می‌دهد که چگونه آنها آرشیو صمیمی مراقبت و همراهی خود را از طریق اقتباس‌های غیرمنتظره از عکاسی گرد هم می‌آورند.

What was the longest and harshest medical quarantine in modern history, and how did people survive it? In Hawaiʻi beginning in 1866, men, women, and children suspected of having leprosy were removed from their families. Most were sentenced over the next century to lifelong exile at an isolated settlement. Thousands of photographs taken of their skin provided forceful, if conflicting, evidence of disease and disability for colonial health agents. And yet among these exiled people, a competing knowledge system of kinship and collectivity emerged during their incarceration. This book shows how they pieced together their own intimate archives of care and companionship through unanticipated adaptations of photography.