An Anthropologist’s Arrival: A Memoir

روث ام. آندرهیل (1883-1984) یکی از انسان شناسان افسانه ای قرن بیستم بود که در بوته ای مشابه فرانتس بواس، روت بندیکت و مارگارت مید ساخته شد. پس از دهه ها تلاش برای فرار از ریشه های ویکتوریایی، آندرهیل در چهل و شش سالگی، زمانی که به عنوان دانشجوی دکترای انسان شناسی وارد دانشگاه کلمبیا شد، وارد ماجراجویی جدیدی شد. آندرهیل که اکنون به عنوان یکی از مردم شناسان پیشگام آمریکایی تجلیل می شود، سفر زندگی خود را در مکاشفه های صریح، لطیف و بی رنگی که اساس ورود یک انسان شناس را تشکیل می دهد، نشان می دهد. این خاطرات که توسط چیپ کولول-چانتافون و استفان ای. نش ویرایش شده است، بر اساس آرشیوهای منتشرنشده، از جمله زندگینامه ناتمام و مصاحبه‌هایی که قبل از مرگ او انجام شده است، توسط موزه طبیعت و علم دنور نگهداری می‌شود.
    به عبارتی وحشیانه صادقانه. ، آندرهیل گذر نابرابر خود را در زندگی توصیف می کند، که با پرتره ای ترسناک از محدودیت های ویکتوریایی بر زنان و تلاش او برای رهایی از کنترل ممتاز اما شدید خانواده کویکر خود شروع می شود. او با لطافت و با طنز تبدیل خود را از یک "دختر شیرین" در حال مبارزه به همسر و سپس طلاق توصیف می کند. او به طور حرفه ای یک کارمند رفاهی، یک رمان نویس، یک بوروکرات سرخورده در دفتر امور هند، یک استاد دانشگاه دنور، و در نهایت یک انسان شناس برجسته شد.
    خاطرات شوخ طبع او خلاقیت و سرسختی را نشان می دهد که مرزها را پیش می برد. از مردم نگاری، به ویژه از طریق تمرکز او بر زندگی زنان، که او به عنوان یک الگو برای آنها خدمت کرد، وارد دوران بازنشستگی کاری شد که تا نزدیک به 101 سالگی ادامه داشت.
    هیچ نقل قولی برای بیان دیدگاه ماجراجویانه روت آندرهیل بهتر از خطی از شعر خودش: «زندگی برایش پرداخت نمی شود. زندگی زندگی می شود. حالا بیا."

Ruth M. Underhill (1883–1984) was one of the twentieth century’s legendary anthropologists, forged in the same crucible as Franz Boas, Ruth Benedict, and Margaret Mead. After decades of trying to escape her Victorian roots, Underhill took on a new adventure at the age of forty-six, when she entered Columbia University as a doctoral student of anthropology. Celebrated now as one of America’s pioneering anthropologists, Underhill reveals her life’s journey in frank, tender, unvarnished revelations that form the basis of An Anthropologist’s Arrival. This memoir, edited by Chip Colwell-Chanthaphonh and Stephen E. Nash, is based on unpublished archives, including an unfinished autobiography and interviews conducted prior to her death, held by the Denver Museum of Nature & Science.
    In brutally honest words, Underhill describes her uneven passage through life, beginning with a searing portrait of the Victorian restraints on women and her struggle to break free from her Quaker family’s privileged but tightly laced control. Tenderly and with humor she describes her transformation from a struggling “sweet girl” to wife and then divorcée. Professionally she became a welfare worker, a novelist, a frustrated bureaucrat at the Bureau of Indian Affairs, a professor at the University of Denver, and finally an anthropologist of distinction.
    Her witty memoir reveals the creativity and tenacity that pushed the bounds of ethnography, particularly through her focus on the lives of women, for whom she served as a role model, entering a working retirement that lasted until she was nearly 101 years old.
    No quotation serves to express Ruth Underhill’s adventurous view better than a line from her own poetry: “Life is not paid for. Life is lived. Now come.”