American Superrealism: Nathanael West and the Politics of Representation in the 1930s

ناتانائل وست را به‌عنوان «نویسنده آخرالزمانی»، «نویسنده چپ» و «پیش‌روی پست مدرنیسم» معرفی کرده‌اند. اما تاکنون هیچ منتقدی موفق نشده است که روش متمایز نفی غرب را به طور کامل درگیر کند. در سوپررئالیسم آمریکایی، جاناتان ویچ نامه‌ها، داستان‌های کوتاه، فیلم‌نامه‌ها و رمان‌های وست را بررسی می‌کند - که برخی از آنها برای اولین بار در اینجا مورد بحث قرار می‌گیرند - و همچنین همکاری وست با ویلیام کارلوس ویلیامز در دوران تصدی آنها به عنوان ویراستار. از تماس. ویچ با قرار دادن غرب در یک سنت آوانگارد پر جنب و جوش آمریکایی که از مارسل دوشان تا اندی وارهول امتداد دارد، امکانات و محدودیت های دادا و سوررئالیسم را بررسی می کند - استفاده از وسایل آماده، طنز داستان شناسی، ماشین های انسانی، \"جسدهای نفیس\" - به عنوان شیوه هایی نقد اجتماعی سوپررئالیسم آمریکایی آنچه را که مطمئناً مطالعه قطعی غرب است و همچنین تحلیلی تحریک آمیز ارائه می دهد که موضوع بازنمایی را به عنوان دغدغه اصلی آمریکای دوران رکود نشان می دهد.

Nathanael West has been hailed as “an apocalyptic writer,” “a writer on the left,” and “a precursor to postmodernism.” But until now no critic has succeeded in fully engaging West’s distinctive method of negation. In American Superrealism, Jonathan Veitch examines West’s letters, short stories, screenplays and novels—some of which are discussed here for the first time—as well as West’s collaboration with William Carlos Williams during their tenure as the editors of Contact. Locating West in a lively, American avant-garde tradition that stretches from Marcel Duchamp to Andy Warhol, Veitch explores the possibilities and limitations of dada and surrealism—the use of readymades, scatalogical humor, human machines, “exquisite corpses”—as modes of social criticism. American Superrealism offers what is surely the definitive study of West, as well as a provocative analysis that reveals the issue of representation as the central concern of Depression-era America.