American Orchestras in the Nineteenth Century

مطالعات زندگی کنسرتی در آمریکای قرن نوزدهم عموماً به ارکسترهای بزرگ و برنامه هایی که امروزه با آنها آشنا هستیم محدود شده است. اما همانطور که این کتاب نشان می‌دهد، مخاطبان آن دوره از تجربیات موسیقی بسیار متنوع‌تری نسبت به آنچه که این تمرکز نشان می‌دهد، لذت بردند. برای شنیدن یک ارکستر، مردم بیشتر به باغ آبجو، رستوران یا استراحتگاه تابستانی می‌رفتند تا سالن کنسرت. و آنچه آنها شنیدند فقط آثار سمفونیک نبود - برنامه ها همچنین شامل گزیده ها و تنظیم های اپرا، نمایش سازها، شماره های طنز و ترکیبی از آهنگ های میهنی بود.

Studies of concert life in nineteenth-century America have generally been limited to large orchestras and the programs we are familiar with today. But as this book reveals, audiences of that era enjoyed far more diverse musical experiences than this focus would suggest. To hear an orchestra, people were more likely to head to a beer garden, restaurant, or summer resort than to a concert hall. And what they heard weren’t just symphonic works—programs also included opera excerpts and arrangements, instrumental showpieces, comic numbers, and medleys of patriotic tunes.