American Afterlife: Encounters in the Customs of Mourning

یک نفر می میرد. بعد چه اتفاقی می‌افتد؟

یک خانواده خاکستر مادرسالار خود را در کف اقیانوس فرو می‌کنند. یکی دیگر هر سال یک کباب یادبود را در یک گورستان دفن سبز برگزار می کند. یک تبلیغ در سال 1898 برای مایع مومیایی کردن وعده می دهد: "شما می توانید با آن مومیایی درست کنید!" در حالی که یک طاق تدفین پیشرو معاصر به عنوان غیرقابل نفوذ در برابر عناصر تبلیغ می شود. 150 سال پیش، یک مادر داغدار ممکن است روزهای خود را صرف مراقبت از باغی بر مزار دخترش کند. امروز، او ممکن است از بنای یادبود کنار جاده ای که در محل کشته شدن دخترش برپا کرده بود مراقبت کند. یک مادر قفسه ای می پوشد که حاوی موهای دخترش است. دیگری، گردنبندی حاوی خاکستر او.

آنچه پس از مرگ کسی اتفاق می‌افتد، بستگی به داستان‌های شخصی ما دارد و به جایی که آن داستان‌ها در یک داستان بزرگ‌تر - داستان مرگ در آمریکا، قرار می‌گیرند. این یک داستان قدرتمند است که ما معمولاً آن را از زندگی روزمره خود پنهان می کنیم تا زمانی که مجبور به مواجهه با آن شویم.

آخر زندگی آمریکایی نوشته کیت سوینی این دنیا را از طریق پرتره جمعی از آمریکایی های گذشته و گذشته نشان می دهد. حاضری که خود را شخصاً با مرگ درگیر می‌دانند: مجموعه‌ای از نویسندگان ابیت در بیابان، سفری به خاکسپاری در اقیانوس اطلس، یک مدیر مراسم تشییع جنازه نسل چهارم - حتی یک موزه غرب میانه که ما را به گذشته می‌برد تا با اجداد ویکتوریایی وسواس مرگمان ملاقات کنیم. هر داستانی جزئیات را در داستان دیگری روشن می کند تا زمانی که چیزی بزرگتر فاش شود: منظره ای که در یک لحظه عجیب و آشنا به نظر می رسد، منظره ای که به نوبه خود عجیب، غم انگیز، تکان دهنده و گاهی اوقات حتی خنده دار است.

Someone dies. What happens next?

One family inters their matriarch’s ashes on the floor of the ocean. Another holds a memorial weenie roast each year at a greenburial cemetery. An 1898 ad for embalming fluid promises, “You can make mummies with it!” while a leading contemporary burial vault is touted as impervious to the elements. A grieving mother, 150 years ago, might spend her days tending a garden at her daughter’s grave. Today, she might tend the roadside memorial she erected at the spot her daughter was killed. One mother wears a locket containing her daughter’s hair; the other, a necklace containing her ashes.

What happens after someone dies depends on our personal stories and on where those stories fall in a larger tale—that of death in America. It’s a powerful tale that we usually keep hidden from our everyday lives until we have to face it.

American Afterlife by Kate Sweeney reveals this world through a collective portrait of Americans past and present who find themselves personally involved with death: a klatch of obit writers in the desert, a funeral voyage on the Atlantic, a fourth-generation funeral director—even a midwestern museum that takes us back in time to meet our deathobsessed Victorian progenitors. Each story illuminates details in another until something larger is revealed: a landscape that feels at once strange and familiar, one that’s by turns odd, tragic, poignant, and sometimes even funny.