Already doing it : intellectual disability and sexual agency

چرا آموزگاران، والدین، کارکنان پشتیبانی، متخصصان پزشکی، قضات و رسانه ها تمایلات جنسی افراد دارای ناتوانی ذهنی را اغلب "خطرناک" یا "نامناسب" می دانند؟ آیا تابعیت جنسی باید به IQ بستگی داشته باشد؟ در مواجهه با چنین سؤالاتی، از قبل انجامش می دهم "توانایی جنسی" را آشکار می کند که واقعیت افرادی را که علی رغم محدودیت هایی که با آن مواجه هستند، فعالانه در مورد زندگی جنسی خود تصمیم می گیرند، انکار می کند.

< P> ردیابی تاریخچه تلاش‌ها در ایالات متحده برای محدود کردن آزادی‌های جنسی این افراد با استفاده از روش‌هایی مانند عقیم‌سازی اجباری، کنترل تولد تهاجمی، و ترتیبات زندگی تفکیک جنسیتی - مایکل گیل نشان می‌دهد که این شیوه‌های گسترده از دیدگاه‌های غالب ناشی می‌شود. تمایلات جنسی معلول، به ویژه این تصور که زنان ناتوان ذهنی بیش از حد جنسی و بارور هستند در حالی که همتایان مرد آنها از نظر جنسی درنده هستند. به عنوان مثال، او با تحلیل گفتمان‌های حقوقی، مطالب آموزشی جنسی و اخبار مربوط به دهه 1970 نشان می‌دهد که تمرکز شدید بر «خطر غریب» در آموزش جنسی برای افراد کم‌توان ذهنی، توانایی آن‌ها برای انتخاب مستقل فعالیت‌ها و شرکای جنسی را نادیده می‌گیرد. از جمله افراد غیر دگرجنس‌گرا، که اغلب با سوء ظن شدید درمان می‌شوند. او همچنین به بررسی مسائل اخلاقی پیرامون آموزش خودارضایی می‌پردازد که هدف آن تنظیم زندگی جنسی افراد است، این تصور را به چالش می‌کشد که افرادی که تمایلات جنسی آنها کنترل می‌شود (یا طرد می‌شود) نباید تولید مثل کنند، و به رسمیت شناختن حق والدین شدن برای بزرگسالان دارای ناتوانی‌های ذهنی را پیشنهاد می‌کند. /p>

یک فراخوان قوی برای عدالت جنسی و تولید مثل برای افراد دارای ناتوانی ذهنی، از قبل انجامش می دهمبه دور شدن از اجبار برای مدیریت "انحراف" (که امروزه بیشتر به عنوان کاهش آسیب شناخته می شود). ) زیرا حق لذت و ناتوانی فکری متقابل نیستند. با انجام این کار، یک سهم جدید حیاتی در بحث جاری در مورد اینکه چه کسی در ایالات متحده باید اجازه داشته باشد که رابطه جنسی داشته باشد، تولید مثل کند، ازدواج کند، و بچه ها را بزرگ کند، را نشان می دهد.