Along Came Dylan

Ollie تقریباً از عادات سبد خرید خود درمان شده بود؛: بالاخره به نظر می رسید که مرد روان رنجور پنجه هایش را محکم روی زمین گذاشته بود (خوب، تقریباً). اما آیا استفان فاستر به خوبی استراحت کرد؟ نه. او تصمیم گرفت که یک چیز در زندگی اولی گم شده است، کسی که واقعا می تواند او را درک کند، دوستی که می تواند با او چت سگ به سگ داشته باشد. کارشناسان به فاستر گفتند: "اگر باید سگ دیگری بیاورید، یک دختر بگیرید." بنابراین او صاحب پسری شد، یک دیوانه سالوکی اصیل به نام دیلن. به محض اینکه توله سگ جدید از در نگاه کرد، اولی با ناباوری تحقیرآمیز به اربابش نگاه کرد و گفت: "من از داشتن هیچ کاری با این موضوع خودداری می کنم. تو خودت هستی، رفیق". در کنار آن، دیلن همان جایی را شروع کرد که پرفروش ترین فیلم Walking Ollie فاستر متوقف شد، اما به جای یک معمای سگی، او دو معمای دارد: دیلن، قانون شکن، عملاً آموزش ناپذیر است. اولی که احساس خطر می کند، به طور فزاینده ای ضداجتماعی می شود و فاستر در این میان گیر می کند که چرا انسان...

Ollie was just about cured of his basketcase habits;: the neurotic lurcher at last appeared to have his paws planted firmly on the ground (well, almost). But did Stephen Foster take a well-earned rest? Not. He decided one thing was missing from Ollie's life, someone who could really understand him, a friend with whom he could have dog-to-dog chats. "If you must get another dog get a girl," the experts told Foster. So he got a boy, a pure-bred Saluki lunatic called Dylan. As soon as the new puppy peered through the door, Ollie threw his master a look of contemptuous disbelief that said, "I refuse to have anything whatsoever to do with this. You're on your own, pal." The riotously funny Along came Dylan takes up where Foster's bestselling Walking Ollie left off, but instead of one canine conundrum, he's got two: Dylan, the outlaw, proves to be virtually untrainable; Ollie, feeling threatened, becomes increasingly antisocial, and Foster is caught in the middle wondering why man's...