Allein unter Männern: Helene Stourzh-Anderle in ihrer Zeit (1890–1966)

برای مدت طولانی، در تاریخ پزشکی، علم زنان مورد غفلت قرار گرفته است. همچنین در تاریخ زنان که سال‌ها بسیار پر جنب و جوش بوده است، بسیاری از رشته‌های بحث پزشکی نادیده گرفته می‌شوند یا در متن مستقیم با افراد درگیر قرار نمی‌گیرند. این مطالعه با هدف رفع هر دو شکایت انجام شده است. بر اساس بیوگرافی هلن استورژ آندره (1890-1966) متخصص زنان اتریشی و محقق جنسی، تصویر پانورامایی از انحرافات پزشکی، ایده های جنسی و تصاویر زنان بین سال های 1920 و 1965 ارائه شده است. به دنبال فعالیت‌های مختلف استورژ آندرل، نگاه خواننده به تربیت جنسی، گونه‌شناسی قانون اساسی و نظریه هورمونی می‌افتد. مشخص می شود که قهرمان داستان چه موقعیت استثنایی داشت و چرا امروز تقریباً فراموش شده است. این کتاب بیش از یک بیوگرافی است، بلکه کلیدی برای بینش به دوران ظاهرا گمشده اما به ناحق فراموش شده پزشکی آلمانی زبان است. بیوگرافی کوتاه افراد مهم در متن دسترسی را تسهیل می کند، همانطور که کتابشناسی گسترده این کار را انجام می دهد. نویسنده از اشاره به کاستی‌ها در تحقیقات ابایی ندارد و امیدوار است که توضیحات او مشوق بحث و مطالعات بیشتر باشد.

Seit längerer Zeit wurde die Gynäkologie seitens der Medizingeschichte vernachlässigt. Auch von der seit Jahren äußerst regen Frauengeschichte bleiben viele medizinische Diskusstränge unbeachtet oder werden nicht in direkten Kontext zu handelnden Personen gebracht. Diese Studie zielt darauf ab, beide Mißstände zu beheben. Anhand der Biographie der österreichischen Frauenärztin und Sexualforscherin Helene Stourzh-Andere (1890-1966) wird das Panoramabild medizinischer Irrwege, Sexualvorstellungen und Frauenbilder zwischen 1920 und 1965 vorgestelt. Den unterschiedlichen Aktivitäten Stourzh-Anderles nachgehend fällt der Blick des Lesers auf Sexualpädagogik, Konstitutionstypologie und Hormonlehre. Es wird deutlich, welche Ausnahmestellung die Protagonistin einnahm und warum sie heute nahezu vergessen ist. Das Buch ist mehr als eine Biographie, es ist ein Schlüssel zum Einblick in eine scheinbar untergegangen, aber zu Unrecht vergessene Epoche der deutschsprachigen Medizn. Kurzbiographien zu wichtigen Personen im Text erleichtern den Zugang, ebenso eine umfangreiche Literaturliste. Der Autor scheut sich nicht, auf Mißstände in der Forschung hinzuweisen und hofft, daß seine Ausführungen zu Diskussionen und weiteren Studien einladen.