دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Andrea K. Henderson
سری:
ISBN (شابک) : 0198809980, 9780198809982
ناشر: Oxford University Press
سال نشر: 2018
تعداد صفحات: 231
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 37 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب هنر جبری: فرمالیسم ریاضی و فرهنگ ویکتوریا: نقد، تاریخ و نقد، هنر و عکاسی، تاریخ، تاریخ و نقد، هنر و عکاسی، ویکتوریایی، جنبشها و دورهها، تاریخ و نقد، ادبیات و داستان، مدرن، جنبشها و دورهها، تاریخ و نقد، ادبیات و داستان، ریاضیات، علوم و ریاضی، جبر، انتزاعی، ابتدایی، متوسط، خطی، ریاضیات محض، ریاضیات، علوم و ریاضیات، زیبایی شناسی، فلسفه، سیاست و علوم اجتماعی، ادبیات، ادبیات آمریکایی، نوشتن خلاق و تألیف، ادبیات انگلیسی
در صورت تبدیل فایل کتاب Algebraic Art: Mathematical Formalism and Victorian Culture به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب هنر جبری: فرمالیسم ریاضی و فرهنگ ویکتوریا نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
هنر جبری اختراع یک گزارش خاص ویکتوریایی از ماهیت و
ارزش فرم زیباییشناختی را بررسی میکند و آن را به منبعی
شگفتانگیز ردیابی میکند: ریاضیات. قرن نوزدهم لحظهای از
نوآوریهای ریاضی خارقالعاده بود که شاهد توسعه هندسه
غیراقلیدسی، ارزیابی مجدد جبر نمادین و ورود زبان ریاضی به فلسفه
بود. همه این نوآوری ها از درک مجدد ریاضیات به عنوان یک عمل رسمی
و نه ارجاعی - به عنوان وسیله ای برای توصیف روابط به جای کمیت ها
سرچشمه می گیرند. برای ریاضیدانان ویکتوریایی، ارزش یک ادعا نه در
ظرفیت آن برای توصیف جهان بلکه انسجام درونی آن است. این توجه به
ساختار رسمی باعث همگرایی چشمگیر بین ریاضیات و زیباییشناسی شد:
هندسهدانان افسانهها نوشتند، منطقدانان نمادگرایی را دوباره
درک کردند و فیزیکدانان واقعیت را متشکل از الگوهای زیبا توصیف
کردند.
هنرمندان، در عین حال، با تکیه بر اعتبار فرهنگی ریاضیات، کار خود
را به عنوان یک "علم" فرم، چه به صورت خطوطی در نقاشی، چه شخصیت
های همزاد در یک رمان، یا الگوهای استرس موج مانند در یک شعر تصور
کردند. عکسها و نقاشیهای آوانگارد، رمانهای خارقالعاده مانند
Flatland و کتابهای کودکان لوئیس کارول، و شعر تجربی
سوینبرن، روستی و پاتمور، جهانهایی را خلق کردند که بر اساس منطق
درونی سختگیرانه اداره میشد، حتی در صورتی که آشکارا به آنها
توجهی نداشتند. یا پروتکل های واقع گرایانه هنر جبری
نشان میدهد که آثاری که ما تمایل داریم آنها را بهعنوان نقاط
پرت از جریان اصلی فرهنگ ویکتوریا در نظر بگیریم، بیانهای یک
فرمالیسم ریاضی بودند که در تولید دانش ویکتوریایی مرکزی بود و
همچنان درک ما از اهمیت فرم را شکل میدهد.
Algebraic Art explores the invention of a peculiarly
Victorian account of the nature and value of aesthetic form,
and it traces that account to a surprising source: mathematics.
The nineteenth century was a moment of extraordinary
mathematical innovation, witnessing the development of
non-Euclidean geometry, the revaluation of symbolic algebra,
and the importation of mathematical language into philosophy.
All these innovations sprang from a reconception of mathematics
as a formal rather than a referential practice--as a means for
describing relationships rather than quantities. For Victorian
mathematicians, the value of a claim lay not in its capacity to
describe the world but its internal coherence. This concern
with formal structure produced a striking convergence between
mathematics and aesthetics: geometers wrote fables, logicians
reconceived symbolism, and physicists described reality as
consisting of beautiful patterns.
Artists, meanwhile, drawing upon the cultural prestige of
mathematics, conceived their work as a 'science' of form,
whether as lines in a painting, twinned characters in a novel,
or wavelike stress patterns in a poem. Avant-garde photographs
and paintings, fantastical novels like Flatland and
Lewis Carroll's children's books, and experimental poetry by
Swinburne, Rossetti, and Patmore created worlds governed by a
rigorous internal logic even as they were pointedly unconcerned
with reference or realist protocols. Algebraic Art
shows that works we tend to regard as outliers to mainstream
Victorian culture were expressions of a mathematical formalism
that was central to Victorian knowledge production and that
continues to shape our understanding of the significance of
form.