Alexander McQueen: Evolution

از جک چاک دهنده به قربانیان خود ساقه می زند، مجموعه فارغ التحصیلی او در سال 1992، تا آتلانتیس افلاطون، آخرین نمایش قبل از مرگش در سال 2010، لی الکساندر مک کوئین به دلیل خیاطی نفیس و صنایع دستی دقیق مورد تحسین قرار گرفت. و اصالت خیره کننده طرح های او، زیرا او به خاطر نمایش های تئاتری- و اغلب بحث برانگیز- بدنام بود. مک کوئین برای مجموعه‌های آوانگارد خود در همه جا الهام می‌گرفت: تبار اسکاتلندی‌اش، فیلم‌های آلفرد هیچکاک، اسطوره‌های یوروبا، تخریب محیط زیست - حتی خود صنعت مد. با این حال، الهام‌بخش مک‌کوئین هرچه که باشد، ایده مک‌کوئین برای نمایش باند او در درجه اول قرار گرفت و برای توسعه مجموعه بسیار مهم بود. هر نمایش روایتی داشت و با استعداد دراماتیک مشخص او روی صحنه می رفت. هایلند رپ مدل‌های ژولیده را نشان می‌دهد که با لباس‌های شهری در باند فرودگاه آغشته به «خون» آغشته شده‌اند. در اسکنرها، دو ربات رنگ را روی مدلی که روی یک سکوی چرخان به دام افتاده بود پاشیدند. در Widows of Culloden، هولوگرام سوپر مدل کیت ماس ​​در مرکز صحنه قرار داشت. دیگر مک‌کوئین مدل‌هایی را نشان می‌دهد که در آب، دانه‌های برف، باران و تونل‌های باد راه می‌روند. رقص با میله با گریم پر زرق و برق در یک کارناوال، بازی مهره های زنده در یک بازی شطرنج عجیب و غریب، و اجرا با رقصندگان آموزش دیده در یک ماراتن به سبک دوران افسردگی. الکساندر مک‌کوئین که در سرتاسر با عکاسی خیره‌کننده به تصویر کشیده شده و مملو از نقل قول‌هایی از مک‌کوئین و کسانی که او را بهتر می‌شناختند، پر شده است: تکامل داستان سی و پنج نمایش باند فرودگاه طراح و نبوغ پشت آن‌ها است.

From Jack the Ripper Stalks His Victims, his 1992 graduate collection, to Plato's Atlantis, the last show before his death in 2010, Lee Alexander McQueen was as celebrated for the exquisite tailoring, meticulous craftsmanship, and stunning originality of his designs as he was notorious for his theatrical—and often controversial—runway shows. McQueen found inspiration for his avant-garde collections everywhere: his Scottish ancestry, Alfred Hitchcock movies, Yoruba mythology, the destruction of the environment—even the fashion industry itself. Whatever his inspiration, however, McQueen’s concept for his runway show came first and was crucial to the development of the collection. Every show had a narrative and was staged with his characteristic dramatic flair. Highland Rape featured disheveled models smeared with “blood” staggering down the runway in town clothes. In Scanners, two robots sprayed paint on a model trapped on a spinning platform. In Widows of Culloden, a hologram of supermodel Kate Moss held center stage. Other McQueen shows staged models walking through water, drifting snowflakes, rain, and wind tunnels; pole-dancing in garish makeup at a carnival, playing living pieces in a bizarre chess game, and performing with trained dancers in a Depression-era-style marathon. Illustrated throughout with stunning photography and liberally sprinkled with quotations from McQueen and those who knew him best, Alexander McQueen: Evolution is the story of the designer’s thirty-five runway shows and the genius behind them.