Aktuelle Therapie des Magenkarzinoms

در روزهای پیشگام، جراحی کارسینوم معده صرفاً با هدف از بین بردن مانع عبور انجام می شد و در صورتی که بیمار از عمل جراحی و مرحله اولیه پس از عمل جان سالم به در برد، عمل موفقیت آمیز تلقی می شد. درمان جراحی رادیکال کارسینوم معده تنها در طول این قرن از طریق معرفی روش‌های تشخیصی ظریف قبل از عمل، اصلاح و استانداردسازی تکنیک‌های جراحی و آخرین اما نه کم‌اهمیت از طریق پیشرفت در بیهوشی و پزشکی مراقبت‌های ویژه امکان‌پذیر شد. با توجه به نرخ‌های بقای ناامیدکننده، امروز باید نگرانی ما برای بهبود پیش‌آگهی بلندمدت در همکاری‌های بین رشته‌ای باشد. کار به سمت اولین قدم در این راستا پس از معرفی فیبر آندوسکوپی برداشته شد. این امر از یک سو امکان شناسایی سرطان های اولیه معده با پیش آگهی مطلوب و همچنین ایجاد یک استراتژی درمانی جراحی برای سرطان های پیشرفته را فراهم کرد. در مورد کارسینوم های آشکار معده، در حال حاضر دو اصل درمانی رقیب وجود دارد، یعنی جراحی مناسب با مرحله و گاسترکتومی به عنوان عمل استاندارد، که احتمالاً با لنفادنکتومی سیستماتیک تکمیل می شود. این در ابتدا گزینه های درمان جراحی را خسته می کند. برتری یک یا آن مفهوم هنوز با نتایج قابل اعتماد اثبات نشده است. شیمی درمانی کمکی و تسکین دهنده ممکن است پیش آگهی را بهبود بخشد. با این حال، نتایج درمانی از گروه‌های بزرگ‌تر هنوز در اینجا وجود ندارد. با این وجود، استعفا نباید رخ دهد. نگرانی ناشر این است که از این کتاب برای ایجاد انگیزه برای تحقیقات فشرده بیشتر با تعیین وضعیت فعلی تشخیص و درمان جراحی و همچنین شیمی درمانی و پیشگیری از سرطان معده استفاده کند.

Die Chirurgie des Magenkarzinoms zielte in der Pionierzeit allein auf eine Beseiti­ gung des Passagehindernisses, und die Operation galt schon als gelungen, wenn der Patient den Eingriff und die frühe postoperative Phase überlebte. Eine radikale chirurgische Therapie des Magenkarzinoms wurde erst im Verlauf dieses Jahrhunderts durch Einführung subtiler präoperativer diagnostischer Verfah­ ren, Verfeinerungen und Standardisierung chirurgischer Techniken und nicht zu­ letzt auch durch die Fortschritte von Anästhesie und Intensivmedizin möglich. In Anbetracht der noch enttäuschenden Überlebensraten muß es heute unser Anliegen sein, in interdisziplinärer Zusammenarbeit auf eine Verbesserung der Langzeitprognose . hinzuarbeiten. Ein erster Schritt in diese Richtung gelang nach Einführung der Fiberendoskopie. Hierdurch wurde es zum einen möglich, die prognostisch günstigen Magenfrühkarzi­ nome zu erkennen, aber auch beim fortgeschrittenen Karzinom eine Strategie chirurgischer Behandlung zu entwickeln. Bei manifesten Magenkarzinomen konkurrieren augenblicklich zwei Behandlungs­ prinzipien, nämlich die stadiengerechte Chirurgie und die Gastrektomie als Regel­ operation, eventuell ergänzt durch eine systematische Lymphadenektomie. Damit sind zunächst die chirurgischen Behandlungsmöglichkeiten erschöpft. Eine Überlegenheit des einen oder anderen Konzeptes ist gegenwärtig noch nicht durch gesicherte Resultate belegt. Möglicherweise kann eine Verbesserung der Prognose durch die adjuvante und palliative Chemotherapie erreicht werden. Therapieergebnisse größerer Kollektive fehlen jedoch auch hier noch. Dennoch darf eine Resignation nicht aufkommen. Das Anliegen der Herausgeber ist es, mit diesem Buch durch eine Standortbestim­ mung der Diagnostik und chirurgischen Therapie, sowie Chemotherapie und Pro­ phylaxe des Magenkarzinoms Impulse zu weiterer intensiver Forschung zu geben.