Aktienrecht zwischen Markt und Staat: Eine ökonomische Kritik des Prinzips der Satzungsstrenge

قانون شرکت سهامی آلمان استقلال قانونی را تا حد قابل توجهی محدود می کند (بخش 23 (5) AktG). قانون شرکت های سهامی اجباری به خودی خود یک هدف نیست و در اقتصاد بازار حداقل باید در خدمت افزایش کارایی اقتصادی باشد.

بر اساس رویکردهای اقتصادی نهادی، ژاک باک توجیه قانون شرکت سهامی اجباری را در معرض یک بررسی انتقادی نظری و تجربی قرار می دهد. تمرکز بر این سوال است که آیا قانون اجباری شرکت سهامی باعث هزینه‌های بالاتری برای کل اقتصاد می‌شود تا اینکه منافعی به همراه داشته باشد. نویسنده نتیجه می‌گیرد که قانون شرکت‌های اجباری ناکارآمد است و قانون اجباری به حل مشکلات نماینده اصلی که بین «ذینفعان» مختلف ایجاد می‌شود کمکی نمی‌کند. او طرفدار مقررات زدایی گسترده از قانون شرکت است.

Das deutsche Aktienrecht schränkt die Satzungsautonomie in erheblichem Umfang ein (§ 23 Abs. 5 AktG). Zwingendes Aktienrecht ist aber kein Selbstzweck, und in einer Marktwirtschaft soll es zumindest auch der Steigerung der volkswirtschaftlichen Effizienz dienen.

Auf der Grundlage institutionenökonomischer Ansätze unterzieht Jacek Bak die Rechtfertigung des zwingenden Aktienrechts theoretisch und empirisch einer kritischen Überprüfung. Im Mittelpunkt steht die Frage, ob das zwingende Aktienrecht gesamtwirtschaftlich höhere Kosten verursacht, als es Nutzen bringt. Der Autor kommt zu dem Ergebnis, dass zwingendes Aktienrecht ineffizient ist und dass das zwingende Gesetzesrecht nicht dazu beiträgt, die zwischen den verschiedenen "stakeholders" auftretenden Prinzipalagentenprobleme zu lösen. Er spricht sich für eine weitgehende Deregulierung des Aktienrechts aus.