Agonía de una irreverente

این کتاب در ژانر زندگی‌نامه‌های تخیلی قرار می‌گیرد، اما زمان آن را در میان مهم‌ترین سوابق زندگی اینس اچوریا بلو، (1949-1868)، نویسنده، روزنامه‌نگار و یکی از چهره‌های اصلی فمینیسم شیلی قرار داده است. ، که با نام مستعار آیریس شناخته می شود. پس از مرگ او، مطبوعات تأکید کردند که او بیش از آنکه خوانده شود، شنیده شده است، زیرا بهترین نبوغ او در نوشته‌هایش منعکس نشده است، بلکه در خاطرات کسانی که گردهمایی‌های معروف او را با نویسنده این کتاب افشاگر به اشتراک گذاشته‌اند، کمرنگ شده است Mónica Echeverría Yáñez، یکی از نوادگان مستقیم آیریس، این چالش را انجام می دهد و حافظه از دست رفته را بازسازی می کند و به این شخصیت منحصر به فرد، یکی از سرشناس ترین زنان زمان خود، گوشت و خون می دهد. او برای این کار از شهادت خود و کسانی که او را به خوبی می شناختند استفاده می کند. او با تسلط فراوان، روایت را با هم ترکیب می‌کند و خاطرات، اسناد، کتاب‌شناسی و مصاحبه‌ها را برای رسیدن به صمیمیت آیریس با دقت دقیق و فاصله درک می‌کند. در عین حال، داستان به طرز اغواکننده‌ای ما را در زندگی روزمره در شیلی غرق می‌کند که در آن چهره‌های مرتبط با دوستی نزدیک با آیریس، مانند رئیس‌جمهور آرتورو الساندری، الیودورو یانز، مجسمه‌ساز ربکا مات یا شاعر گابریلا میسترال سفر قهرمان داستان با دنیایی از شکوه و امتیاز مشخص می شود، اما از مصیبت های شخصی مستثنی نیست، مانند قتل دخترش ربکا توسط همسرش روبرتو بارسلو، که در نهایت با اراده و قدرت آیریس به داربست کشیده می شود. در مواجهه با مقامات وقت

Este libro se enmarca en el género de las biografías noveladas, pero el tiempo lo ha consignado entre los más significativos registros de la vida de Inés Echeverría Bello, (1868-1949), escritora, periodista y una de las principales figuras del feminismo chileno, conocida por el seudónimo de Iris. A su muerte la prensa destacó que había sido más escuchada que leída, pues lo mejor de su ingenio no se recogía en sus escritos sino que había quedado diluido en los recuerdos de quienes compartieron sus célebres tertulias.La autora de este revelador libro, Mónica Echeverría Yáñez, descendiente directa de Iris, recoge el desafío y reconstruye esa memoria perdida, dando carne y hueso a este singular personaje, una de las mujeres más portentosas de su tiempo. Para ello se vale de su propio testimonio y el de quienes la conocieron bien. Con gran maestría va urdiendo la narración conjugando recuerdos, documentos, bibliografía y entrevistas para alcanzar la intimidad de Iris con rigurosa veracidad y distancia comprensiva. Al mismo tiempo el relato nos sumerge seductoramente en la vida cotidiana de una época de Chile atravesada por personajes relevantes de estrecha amistad con Iris, tales como el presidente Arturo Alessandri, Eliodoro Yáñez, la escultora Rebeca Matte o la poetisa Gabriela Mistral.El trayecto vital de la protagonista está marcado por un mundo de esplendor y privilegios, pero no exento de tragedias personales, como el asesinato de su hija Rebeca por su marido Roberto Barceló, quien finalmente es llevado al patíbulo empujado por el empeño y fuerza de Iris frente a las autoridades de la época.