دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Jan Baars
سری:
ناشر: Johns Hopkins University Press
سال نشر: 2012
تعداد صفحات: 298
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Aging and the Art of Living به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب پیری و هنر زندگی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در این مراقبه عمیقاً مورد توجه در مورد پیری در فرهنگ غربی، یان بارس استدلال میکند که در دنیای امروز، طولانیتر زندگی کردن لزوماً به معنای بهتر زیستن نیست. او معتقد است که به طور کلی احترام نسبت به سالمندی از دست رفته است، تا جایی که درک و «برخورد با» افراد سالخورده به فرآیندی تبدیل شده است که به جای انباشتن خرد، بر کاهش پتانسیل و پیشرفت بیماری متمرکز شده است. و ایجاد مهارت های جدید بارس برای اثبات ادعای خود، آثار متفکران عصر مدرنی چون فوکو، هایدگر و هوسرل را با افکار افلاطون، ارسطو، سوفوکل، سیسرو و دیگر فیلسوفان باستانی و رواقی مقایسه و مقایسه می کند. او نشان می دهد که چگونه مردم در دوره کلاسیک - کمتر قادر به کنترل خطرات سلامتی بودند - درک بسیار بهتری از ماهیت موقت زندگی داشتند، که منجر به تأکید فلسفی و مذهبی بر پرورش هنر زندگی و ایده خرد شد. این بدان معنا نیست که ارزیابیهای جامعه مدرن از سالمندی بیاهمیت هستند، اما باید تأکید بر سنجش سن و مفهوم «زندگی در زمان» را متعادل کنند. پیرشناسان، فیلسوفان و دانشجویان بحث بارس را آغازگر گفتگوی قدرتمند و ادراکی می دانند.
In this deeply considered meditation on aging in Western culture, Jan Baars argues that, in today’s world, living longer does not necessarily mean living better. He contends that there has been an overall loss of respect for aging, to the point that understanding and "dealing with" aging people has become a process focused on the decline of potential and the advance of disease rather than on the accumulation of wisdom and the creation of new skills. To make his case, Baars compares and contrasts the works of such modern-era thinkers as Foucault, Heidegger, and Husserl with the thought of Plato, Aristotle, Sophocles, Cicero, and other Ancient and Stoic philosophers. He shows how people in the classical period—less able to control health hazards—had a far better sense of the provisional nature of living, which led to a philosophical and religious emphasis on cultivating the art of living and the idea of wisdom. This is not to say that modern society’s assessments of aging are insignificant, but they do need to balance an emphasis on the measuring of age with the concept of "living in time." Gerontologists, philosophers, and students will find Baars' discussion to be a powerful, perceptive conversation starter.