Aggressive and Violent Peasant Elites in the Nordic Countries, C. 1500-1700

این کتاب به بررسی اشکالی می‌پردازد که تهاجم و خشونت نخبگان دهقانی می‌تواند در اوایل فنوسکاندیای مدرن به خود بگیرد و نقش آنها در جامعه. مشارکت کنندگان قشربندی اجتماعی، شکاف های درونی، تضادها و درگیری های جوامع دهقانی را برجسته می کنند، اما همچنین به نخبگان به عنوان رهبران مقاومت در برابر مقامات توجه می کنند. با تشکیل دولت های متمرکز تر، موقعیت نخبگان و فضای نمایندگی کاهش یافت، اما تغییرات منطقه ای و زمانی در این فرآیند نسبتاً طولانی بسیار زیاد بود و همچنان چندین زمینه مساعد برای نمایندگی آنها وجود داشت. حتی اگر نخبگان دهقانی موجودیتی همگن نبودند، فصول این مجموعه یک ویژگی وحدت بخش را به ما نشان می دهد - تمایل نخبگان دهقانی برای اثبات خود با یک عامل فعال و تهاجمی، حتی اگر این به نتایج بسیار متفاوتی منجر شود.

This book investigates the forms that the aggression and violence of peasant elites could take in early modern Fennoscandia, and their role within society. The contributors highlight the social stratification, inner divisions, contradictions and conflicts of the peasant communities, but also pay attention to the elite as leaders of resistance against the authorities. With the formation of more centralised states, the elites’ status and room for agency diminished, but regional and temporal variations were great in this relatively drawn-out process, and there still remained several favourable contexts for their agency. Even though the peasant elite was not a homogenous entity, the chapters in this collection present us one uniting feature – the peasant elites’ tendency to assert themselves with an active and aggressive agency, even if this led to very different outcomes.