After Piketty: The Agenda for Economics and Inequality

«سرمایه در قرن بیست و یکم» اثر توماس پیکتی پر بحث‌ترین اثر اقتصاد در تاریخ اخیر است که میلیون‌ها نسخه از آن را به ده‌ها زبان به فروش رسانده است. اما آیا تحلیل های آن از نابرابری و رشد اقتصادی هدف گذاری شده است؟ محققان برای بررسی ایده‌هایی که پیکتی در خط مقدم گفتگوی جهانی مطرح کرده است، از اینجا باید به کجا بروند؟ گروهی از اقتصاددانان و دیگر دانشمندان علوم اجتماعی در گفتگو با پیکتی به این سؤالات می پردازند، در کتابی که مطمئناً به خودی خود کتابی بسیار مورد بحث است.

پس از پیکتی با این کتاب آغاز می شود. بحثی توسط آرتور گلدهامر، مترجم کتاب، درباره دلایل موفقیت خارق‌العاده سرمایه، و به دنبال آن بررسی‌های منتشر شده از برندگان جایزه نوبل پل کروگمن و رابرت سولو. بقیه کتاب به مقالات تازه سفارش داده شده اختصاص داده شده است که استدلال های پیکتی را مورد بازجویی قرار می دهند. سورش نایدو و سایر همکاران می پرسند که آیا پیکتی به اندازه کافی در مورد قدرت، برده داری و ماهیت پیچیده سرمایه گفته است؟ لورا تایسون و مایکل اسپنس تأثیر فناوری بر نابرابری را در نظر می گیرند. هدر بوشی، برانکو میلانوویچ و دیگران موضوعاتی از جنسیت گرفته تا روندها در جنوب جهانی را در نظر می گیرند. امانوئل سائز دستور کار را برای تحقیقات آینده در مورد نابرابری ارائه می دهد، در حالی که مقاله نویسان مختلفی به بررسی گسترده تر پیامدهای این کتاب برای علوم اجتماعی می پردازند. پیکتی در یک فصل پایانی قابل توجه به این سؤالات پاسخ می دهد.

یک کار بین رشته ای ضروری، پس از پیکتی از مشکلات ظاهراً حل نشدنی که سرمایه در بیست را ساخته اند ابایی ندارد. -قرن اول برای بسیاری قانع کننده است.

Thomas Piketty’s Capital in the Twenty-First Century is the most widely discussed work of economics in recent history, selling millions of copies in dozens of languages. But are its analyses of inequality and economic growth on target? Where should researchers go from here in exploring the ideas Piketty pushed to the forefront of global conversation? A cast of economists and other social scientists tackle these questions in dialogue with Piketty, in what is sure to be a much-debated book in its own right.

After Piketty opens with a discussion by Arthur Goldhammer, the book’s translator, of the reasons for Capital’s phenomenal success, followed by the published reviews of Nobel laureates Paul Krugman and Robert Solow. The rest of the book is devoted to newly commissioned essays that interrogate Piketty’s arguments. Suresh Naidu and other contributors ask whether Piketty said enough about power, slavery, and the complex nature of capital. Laura Tyson and Michael Spence consider the impact of technology on inequality. Heather Boushey, Branko Milanovic, and others consider topics ranging from gender to trends in the global South. Emmanuel Saez lays out an agenda for future research on inequality, while a variety of essayists examine the book’s implications for the social sciences more broadly. Piketty replies to these questions in a substantial concluding chapter.

An indispensable interdisciplinary work, After Piketty does not shy away from the seemingly intractable problems that made Capital in the Twenty-First Century so compelling for so many.