برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید

09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب Aesthetics of Negativity: Blanchot, Adorno, and Autonomy

دانلود کتاب زیبایی شناسی منفی نگری: بلانشوت ، آدورنو و خودمختاری

مشخصات کتاب

Aesthetics of Negativity: Blanchot, Adorno, and Autonomy

دسته بندی: فلسفه
ویرایش: 1 
نویسندگان: William S. Allen  
سری: Perspectives in Continental Philosophy 
ISBN (شابک) : 0823269280, 9780823269280 
ناشر: Fordham University Press 
سال نشر: 2016 
تعداد صفحات: 338 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 2 مگابایت

قیمت کتاب (تومان) : 44,000

کلمات کلیدی مربوط به کتاب زیبایی شناسی منفی نگری: بلانشوت ، آدورنو و خودمختاری: رشته های فلسفی، منابع اولیه در فلسفه

میانگین امتیاز به این کتاب :
تعداد امتیاز دهندگان : 18

در صورت تبدیل فایل کتاب Aesthetics of Negativity: Blanchot, Adorno, and Autonomy به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب زیبایی شناسی منفی نگری: بلانشوت ، آدورنو و خودمختاری نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.

توضیحاتی در مورد کتاب زیبایی شناسی منفی نگری: بلانشوت ، آدورنو و خودمختاری

موریس بلانشو و تئودور دبلیو آدورنو از دشوارترین و در عین حال عمیق‌ترین متفکران زیبایی‌شناسی قرن بیستم هستند. در حالی که روش ها و دیدگاه های آنها به طور گسترده ای متفاوت است، آنها در مورد منفی بودن اثر هنری تصور شده از نظر تجربه و امکان یا بیان انتقادی آن نگرانی مشترک دارند. چنین منفی‌گرایی نه نیهیلیستی و نه بدبینانه است، بلکه به وضعیت اثر هنری و استقلال آن در رابطه با زمینه یا تجربه‌اش مربوط می‌شود. هم برای بلانشو و هم برای آدورنو، منفی‌گرایی کلید درک جایگاه اثر هنری در زیبایی‌شناسی پساکانتی است، و اگرچه نشان می‌دهد که هنر چگونه احتمالات انتقادی را بیان می‌کند، هر چند منفی، اما همچنین نشان می‌دهد که هنر دارای ابهامی غیرقابل تقلیل است به طوری که معنای آن می‌تواند امکان‌پذیر باشد. همیشه خودش را نفی می کند این ابهام هنگامی که در ارتباط با زبان در نظر گرفته شود، اهمیت مادی بیشتری پیدا می‌کند، زیرا منفی بودن اثر به معنای بیشتر معقول و تجربی بودن، زیبایی‌شناختی می‌شود. اما با انجام این کار، زبان اثر ادبی به شکلی از تفکر تبدیل می‌شود که مادیت را قادر می‌سازد تا در ابهام آن اندیشیده شود.

در مجموعه‌ای از خوانش‌های غنی و متقاعدکننده، ویلیام اس. آلن نشان می‌دهد که چقدر اصیل و دقیق است. شیوه تفکر در نوشته‌های اولیه بلانشو پدید می‌آید و اینکه چگونه زیبایی‌شناسی آدورنو به رابطه‌ای بین زبان و مادیات بستگی دارد که به طور گسترده نادیده گرفته شده است. علاوه بر این، با بازنگری در مسئله اثر هنری مستقل از نظر ادبی، به یک موضوع اصلی در زیبایی‌شناسی مدرنیستی به عنوان شیوه‌ای از تفکر که انتزاعی و ملموس، دقیق و مبهم است، اهمیت انتقادی و مادی بیشتری داده می‌شود. در حالی که نمونه هایی از این نوع نوشتار را می توان در آثار بلانشو و بکت یافت، مطالباتی که چنین متن هایی از خوانندگان می گذارد، تنها چالش ها و امکاناتی را که استقلال ادبی برای اندیشه ایجاد می کند، تأیید می کند.

توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

Maurice Blanchot and Theodor W. Adorno are among the most difficult but also the most profound thinkers in twentieth-century aesthetics. While their methods and perspectives differ widely, they share a concern with the negativity of the artwork conceived in terms of either its experience and possibility or its critical expression. Such negativity is neither nihilistic nor pessimistic but concerns the status of the artwork and its autonomy in relation to its context or its experience. For both Blanchot and Adorno, negativity is the key to understanding the status of the artwork in post-Kantian aesthetics, and although it indicates how art expresses critical possibilities, albeit negatively, it also shows that art bears an irreducible ambiguity such that its meaning can always negate itself. This ambiguity takes on an added material significance when considered in relation to language, as the negativity of the work becomes aesthetic in the further sense of being both sensible and experimental. But in doing so the language of the literary work becomes a form of thinking that enables materiality to be thought in its ambiguity.

In a series of rich and compelling readings, William S. Allen shows how an original and rigorous mode of thinking arises within Blanchot's early writings and how Adorno's aesthetics depends on a relation between language and materiality that has been widely overlooked. Furthermore, by reconsidering the problem of the autonomous work of art in terms of literature, a central issue in modernist aesthetics is given a greater critical and material relevance as a mode of thinking that is abstract and concrete, rigorous and ambiguous. While examples of this kind of writing can be found in the works of Blanchot and Beckett, the demands that such texts place on readers only confirm the challenges and the possibilities that literary autonomy poses to thought.