دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: فلسفه ویرایش: نویسندگان: Nicolai Hartmann سری: ISBN (شابک) : 3110275716, 3110554437 ناشر: De Gruyter سال نشر: 2017 تعداد صفحات: 0 زبان: English فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 867 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Aesthetics به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب زیبایی شناسی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این کتاب اولین ترجمه انگلیسی کتاب پایانی نیکولای هارتمن است که در سال 1953 منتشر شد. این کتاب برای دانشجویان فارغ التحصیل فلسفه، محققانی که با فلسفه قاره قرن بیستم مرتبط هستند، دانشجویان زیبایی شناسی و تاریخ هنر و نقد، و افراد داخل و خارج از ارزش خواهد بود. از فلسفه دانشگاهی که مایلند درک زیباییشناختی و پاسخگویی به هنر و موسیقی را توسعه دهند. هارتمن معتقد است که زیبایی شناسی بر پدیده زیبایی متمرکز است و هنر زیبایی را "عنی" می کند، اما زیبایی فقط برای یک ناظر آماده وجود دارد. بخش اول به بررسی عمل قدردانی زیباییشناختی و رابطه آن با ابژه زیباییشناختی میپردازد. از نظر پدیدارشناختی سطوحی از دلهره را کشف میکند. زیبایی زمانی پدیدار میشود که یک ناظر از طریق پیشزمینه فیزیکی اثر به لایههایی که هنرمند در فرآیند بیان مضمونی به آنها شکل داده است، نگاه کند. نظریه طبقه بندی اشیاء زیبایی شناختی شاید اصیل ترین و اساسی ترین کمک هارتمن به زیبایی شناسی باشد. او تمایزات مفید و ادراکی بین سطوحی که در آن زیبایی توسط طبیعت به ادراک داده شده است، در هنرهای نمایشی و پلاستیکی و در انواع ادبیات، قائل است. بخش دوم پدیدارشناسی زیبایی را در هر یک از هنرهای زیبا توسعه می دهد. سپس هارتمن برخی از مقولههای سنتی زیباییشناسی اروپایی را بررسی میکند، که بیشتر از همه آنها مربوط به وحدت ارزش و حقیقت در هنر است. بخش سوم اشکال ارزش های زیبایی شناختی را مورد بحث قرار می دهد. هارتمن ارزشهای زیباییشناختی را در مقابل ارزشهای اخلاقی قرار میدهد و این کاوش در یک نمایشگاه پدیدارشناختی گسترده از سه ارزش زیباییشناختی خاص، والا، جذاب، و کمیک به اوج خود میرسد. ضمیمه مختصری که نویسنده هرگز آن را تکمیل نکرده است، حاوی تأملاتی درباره مفاهیم هستیشناختی زیباییشناسی است. هارتمن که درگیر گفتگوی مداوم با متفکران گذشته، به ویژه با ارسطو، کانت و هگل است، بینش آنها را با ارجاع به پدیده های آشنای هنر، به ویژه با شکسپیر، رامبراند و مجسمه سازی و معماری یونانی تصحیح و توسعه می دهد. او در جریان تحلیل خود حقیقت را در هنر (حقیقت زندگی و حقیقت ذاتی)، ارزش هنر و نسبت هنر و اخلاق می داند. این اثر در کنار سایر مشارکت کنندگان بزرگ قرن بیستم در نظریه هنر و زیبایی شناسی فلسفی است: هایدگر، سارتر، کروچه، آدورنو، اینگاردن، و بنیامین و دیگران.
The book is the first English translation of Nicolai Hartmann's final book, published in 1953. It will be of value to graduate students in philosophy, scholars concerned with 20th century Continental philosophy, students of aesthetics and art history and criticism, and persons in and out of academic philosophy who wish to develop their aesthetic understanding and responsiveness to art and music. Aesthetics, Hartmann believes, centers on the phenomenon of beauty, and art “objectivates” beauty, but beauty exists only for a prepared observer. Part One explores the act of aesthetic appreciation and its relation to the aesthetic object. It discovers phenomenologically determinable levels of apprehension.Beauty appears when an observer peers through the physical foreground of the work into the strata upon which form has been bestowed by an artist in the process of expressing some theme. The theory of the stratification of aesthetic objects is perhaps Hartmann's most original and fundamental contribution to aesthetics. He makes useful and perceptive distinctions between the levels in which beauty is given to perception by nature, in the performing and the plastic arts, and in literature of all kinds. Part Two develops the phenomenology of beauty in each of the fine arts. Then Hartmann explores some traditional categories of European aesthetics, most centrally those of unity of value and of truth in art. Part Three discusses the forms of aesthetic values. Hartmann contrasts aesthetic values with moral values, and this exploration culminates in an extensive phenomenological exhibition of three specific aesthetic values, the sublime, the charming, and the comic. A brief appendix, never completed by the author, contains some reflections upon the ontological implications of aesthetics. Engaged in constant dialogue with thinkers of the past, especially with Aristotle, Kant and Hegel, Hartmann corrects and develops their insights by reference to familiar phenomena of art, especially with Shakespeare, Rembrandt and Greek sculpture and architecture. In the course of his analysis, he considers truth in art (the true-to-life and the essential truth), the value of art, and the relation of art and morality. The workstands with other great 20th century contributors to art theory and philosophical aesthetics: Heidegger, Sartre, Croce, Adorno, Ingarden, and Benjamin, among others.