Advocacy Networks and the Responsibility to Protect: The Politics of Norm Circulation

این کتاب با نشان دادن استراتژی‌های جدید حمایت و ارتباط بیشتر طرفداران مختلف R2P، به بحث‌های موجود در مورد مسئولیت حفاظت (R2P) کمک می‌کند.

در سال 2021، مجمع عمومی سازمان ملل قطعنامه جدیدی در مورد R2P تصویب کرد که بر تعهد خود نسبت به نتیجه اجلاس جهانی 2005 تاکید کرد و R2P را در دستور کار سالانه قرار داد. برای بسیاری از طرفداران R2P، این جلوه دیگری از ارتباط R2P در سراسر جهان و حمایت فزاینده در میان اعضای سازمان ملل برای محافظت از مردم در برابر نسل کشی، جنایات جنگی، پاکسازی قومی و جنایات علیه بشریت بود. با این حال، بحران‌های موجود در میانمار، ونزوئلا، بلاروس، سوریه و بسیاری دیگر، شکاف بین گفتمان و عمل را آشکار کرد. هدف این کتاب این است که دریابد چه چیزی این مفهوم را با وجود مشکلات مسلم آن زنده نگه می دارد. برخلاف مطالعات موجود که تأیید یا اعتراض R2P را به عنوان فرآیندهای درهم تنیده تکامل هنجار در نظر می گیرند، استدلال می کند که وضعیت R2P توسط سیاست آگاهانه طرفداران آن که در شبکه های پیچیده جهانی فعالیت می کنند به دست آمده است. به این ترتیب، این کتاب بر نمایندگی قهرمانان R2P تاکید می کند و بررسی می کند که چه کسی این ایده را طنین انداز می کند و چگونه آنها می توانند ارتباط جهانی آن را حفظ کنند. به جای پیشنهاد یک مدل جدید از حمایت، هدف این کتاب مشخص کردن سیاست‌های گردش R2P، اهمیت قهرمانان R2P فردی و ارتباط آنها از طریق اشکال نوآورانه همکاری در شبکه‌های پیچیده است.

این کتاب برای دانشجویان R2P، دیپلماسی، حقوق بشر، سیاست خارجی و روابط بین‌الملل بسیار مورد توجه خواهد بود.

This book contributes to existing debates on the Responsibility to Protect (R2P) by demonstrating new advocacy strategies and the greater interconnectedness of various R2P proponents.

In 2021, the UN General Assembly adopted a new resolution on R2P, which reaffirmed its commitment from the 2005 World Summit Outcome and put R2P on the annual agenda. For many R2P proponents, this was another manifestation of worldwide R2P relevance and of growing support among UN members to protect people from genocide, war crimes, ethnic cleansing and crimes against humanity. Yet the existing crises in Myanmar, Venezuela, Belarus, Syria and many others revealed the widening gap between the discourse and practice. This book aims to find out what keeps the concept alive despite its indisputable pitfalls. In contrast to existing studies that treat the R2P endorsement or contestation as intertwined processes of norm evolution, it argues that the status of R2P has been accomplished by the conscious politics of its advocates operating in complex global networks. As such, the book puts emphasis on the agency of R2P champions and examines who keeps the idea resonating and how they manage to preserve its worldwide relevance. Rather than proposing a new model of advocacy, the book aims to pinpoint the politics of R2P's circulation, the importance of individual R2P champions and their interconnectedness through innovative forms of cooperation within complex networks.

This book will be of much interest to students of the R2P, diplomacy, human rights, foreign policy and International Relations.