Adverbial and Argument-Doubling Clauses in Cree

دسته بندی: خارجی
ویرایش:  
نویسندگان: Long Michelle Anne.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 138 
زبان: Indigenous-English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 7 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 33,000

ناشر: دانشگاه مانیتوبا
تاریخ انتشار: 1999
تعداد صفحات: 138 کری به عنوان یک زبان استدلال ضمیری توصیف شده است. این طبقه بندی نشان می دهد که موقعیت های آرگومان در کری برای NP های آشکار در دسترس نیست. درعوض، موقعیت‌های آرگومان در قسمت لفظی قرار دارند و با استدلال‌های ضمیری غیر آشکار پر می‌شوند. NP های آشکار در موقعیت های غیر استدلالی قرار دارند.
این تز استدلال می کند که جملات فرعی نیز در موقعیت های غیر استدلالی قرار دارند. در حالی که این ممکن است نشان دهد که زبان‌های استدلال ضمیری فاقد جملات مکمل هستند (یعنی موقعیت استدلال برای یک بند وجود ندارد)، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد جملات فرعی را می‌توان به مواردی با ویژگی‌های متمم و آنهایی که دارای ویژگی‌های الحاقی هستند تقسیم کرد.
بر خلاف روش‌های قبلی بند‌های فرعی، که در آن این جملات با تفاوت در موقعیت ساختاری (به عنوان مثال، استدلال در مقابل ضمیمه) متمایز شدند، این تحلیل تقسیم را بر اساس موقعیت ساختاری قرار نمی‌دهد. به دنبال تمایزی که در NP های آشکار یافت می شود، پیشنهاد می کنم که عبارات فرعی بر اساس اینکه آیا عبارتی دوبرابر کننده استدلال هستند یا نه، متمایز می شوند.

Publisher: University of Manitoba
Publication date: 1999
Number of pages: 138 Cree has been described as a pronominal argument language. This classification implies that argument positions in Cree are not available to overt NPs. Instead, argument positions are located within the verbal cornplex, and are filled by non-overt pronominal arguments. Overt NPs are located in non-argument positions.
This thesis argues that subordinate clauses are also located in non-argument positions. While this might suggest that pronominal argument languages would lack complement clauses (i.e., no argument position for a clause) there is evidence to show that subordinate clauses can be divided into those with complement-like properties, and those which have adjunct-like properties.
Unlike previous treatments of subordinate clauses, where these clauses were differentiated by a
difference in structural position (i.e., argument versus adjunct) this analysis does not base the division on structural position. Following a distinction found in overt NPs, I propose that subordinate clauses are differentiated by whether or not they are an argument-doubling expression.