Advances in Stereotactic and Functional Neurosurgery 12: Proceedings of the 12th Meeting of the European Society for Stereotactic and Functional Neurosurgery, Milan 1996

جراحی مغز و اعصاب در آینده: رایانه ها و ربات ها در عمل جراحی مغز و اعصاب بالینی و در آموزش - سفری فلسفی به آینده بسیاری از جراحان مغز و اعصاب امروزی معتقدند که در حال حاضر نتایج خوبی در جراحی جراحی با بهره مندی از میکروسکوپ عمل و سایر وسایل کمکی به دست آورده اند. که در سه دهه اخیر در دسترس قرار گرفته اند و ورود رایانه ها و ربات ها به اتاق عمل اضافی است. با این حال، از قیاس با عملکرد خلبان خطوط هوایی، حرفه دیگری که در آن نیازهای زیادی به مهارت های دستی و آگاهی فضایی وجود دارد، مشخص است که این دستگاه ها برای ارائه جراحی مغز و اعصاب بسیار هستند. جراحی مغز و اعصاب کلاسیک، در زمان کوشینگ، دندی و اسکارف، بر اساس تصویری سه بعدی از مغز بیمار بود که در ذهن جراح شکل گرفته بود و اغلب در نقاشی های زیبا نشان داده می شد. چنین تصاویری بر اساس مطالعات نورو رادیولوژیک توسط پنومونسفالوگرافی، ونتریکولوگرافی یا آنژیوگرافی بود. به طور کلی این مطالعات وجود و موقعیت یک ضایعه را با جابجایی ساختارهای طبیعی مغز نشان دادند و تصویر با تداخل ایجاد شد. سپس توسط جراح مغز و اعصاب با تجربه به طرحی برای محل کرانیوتومی و مسیر حرکت جراحی تبدیل شد. هنگامی که مغز در معرض دید قرار گرفت، اطلاعات بیشتر قبل از عمل با بازرسی بصری و با لمس با سوزن مغزی به دست آمد. این اشکال کلاسیک نوررادیولوژی تا حد زیادی توسط توموگرافی کامپیوتری و تصویربرداری رزونانس مغناطیسی جایگزین شده‌اند.

Neurosurgery o/the Future: Computers and Robots in Clinical Neurosurgical Practice and in Training - a Philosophical Journey into the Future Many present day neurosurgeons believe that they already obtain good results in operative surgery with the benefit of the operating microscope and other aids which have become available in the last three decades and that the introduction of computers and robots to the operating theatre is superfluous. However, it is clear from analogy with the function of the airline pilot, another profession where there are great demands on manual skill and on spatial awareness, that these devices do have much to offer neurosurgery. Classical neurosurgery, in the time of Cushing, Dandy and Scarff, was based on a three dimensional picture of the patient's brain formed in the surgeon's mind and often illustrated in elegant drawings. Such pictures were based on neuroradiological studies by pneumoencephalography, ventriculography or by angiography. Generally these stud­ ies showed the presence and position of a lesion by displacement of normal brain structures and the picture was built up by interference. This was then converted by the experienced neurosurgeon into a plan for the craniotomy site and the trajectory of the surgical approach. Once the brain was exposed further pre-operative information was obtained by visual inspection and by palpation with the brain needle. These classical forms ofneuroradiology have largely been superseded by computerised tomography and by magnetic resonance imaging.