Adrenomedullin in Cardiovascular Disease

آدرنومدولین در سال 1993 در عصاره ای از فئوکروموسیتوم انسانی در حین نظارت بر سطوح cAMP در پلاکت های موش کشف شد. آدرنومدولین به دلیل تأثیر آن بر سیستم قلبی عروقی که شامل کاهش فشار خون در داخل بدن است، توجه قابل توجهی را در میان متخصصان قلب به خود جلب کرده است. تأثیر بر سلول های ماهیچه صاف عروق؛ سطوح cAMP را افزایش می دهد. به طور غیرمستقیم فشار خون را کاهش می دهد و در پاتوژنز تصلب شرایین نقش دارد.

آدرنو مدولین در بیماری های قلبی عروقی یک بررسی به روز از مرتبط ترین جنبه های آدرنو مدولین است. این شامل طیف گسترده ای از زمینه ها از جمله بیوشیمی، زیست شناسی مولکولی، فیزیولوژی، فارماکولوژی، پاتوفیزیولوژی بیماری های قلبی عروقی و کاربردهای بالینی آدرنومدولین در بیماری های قلبی عروقی است.

توشیو نیشیکیمی، MD، PhD، دانشیار در گروه فشار خون و پزشکی قلب، دانشکده پزشکی دانشگاه دوکیو، توچیگی، ژاپن.

Adrenomedullin was discovered in 1993 in an extract of human pheochromocytoma while monitoring cAMP levels in rat platelets. Adrenomedullin has attracted considerable interest among cardiologists due to its impact on the cardiovascular system which includes a decrease in blood pressure in vivo; an impact on vascular smooth muscle cells; increases cAMP levels; indirectly reduces blood pressure and has a role in the pathogenesis of arteriosclerosis.

Adrenomedullin in Cardiovascular Disease is an up-to-date review of the most relevant aspects of adrenomedullin. It encompasses a broad range of fields including biochemistry, molecular biology, physiology, pharmacology, pathophysiology of cardiovascular disease and clinical applications of adrenomedullin to cardiovascular disease.

Toshio Nishikimi, MD, PhD, is an Associate Professor in the Department of Hypertension and Cardiorenal Medicine, Dokkyo University School of Medicine, Tochigi, Japan.