دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: کسب و کار ویرایش: نویسندگان: Bob Betts. Claus Heinrich سری: ISBN (شابک) : 0471265438, 9780471352112 ناشر: Wiley سال نشر: 2003 تعداد صفحات: 255 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 3 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Adapt or Die: Transforming Your Supply Chain into an Adaptive Business Network به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب اقتباس یا مرگ: تبدیل زنجیره تأمین خود به یک شبکه تجاری سازگار نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
به عنوان فردی در زمینه زنجیره تامین، از خواندن این کتاب هیجان زده بودم و ببینم هاینریش و بتز چه نوع نوآوری هایی را ارائه می دهند. نگاه تاریخی آنها به وضعیت فعلی بسیاری از زنجیرههای تامین نزدیک به خانه بود. در حالی که رویکرد آنها را درک میکنم و معتقدم شرکت من در حال برداشتن گامهایی در جهت ایجاد نسخه خود از یک شبکه تجاری تطبیقی است، پس از خواندن این کتاب فکر میکنم شرکت من هنوز راهی برای رفتن دارد. یکی از نکات اصلی هاینریش و بتس با قانون مور مقایسه شد - تجارت به طور مداوم و به سرعت همیشه در حال تغییر است. برای اینکه یک شرکت بتواند به رقابت خود ادامه دهد، باید با تغییرات مستمری که بر سر راهش قرار میگیرد همگام و انعطافپذیر باشد. این نکته با میزان فناوری که هاینریش و بتز پیشنهاد می کنند در صورت موفقیت یک شبکه تجاری تطبیقی اجرا شود، مرتبط است. در طی چهار مرحله، تعدادی فناوری جدید یا به روز ضروری است. در حالی که مقاله نیکلاس کار «IT مهم نیست» استدلال میکند که فناوری پیشرفته برای حفظ مزیت رقابتی ضروری نیست، من فکر میکنم شبکه تجاری تطبیقی در غیر این صورت استدلال میکند. بین پورتالهای تامینکننده-مشتری، سیستمهای ردیابی، گزارشدهی و موجودی در زمان واقعی، و پیوندهای متعدد بین طرفهای مختلف، هیچیک از اینها بدون یک پایه فناوری جامد وجود نخواهد داشت. وال مارت نمونه خوبی از شرکتی است که از ردیابی، موجودی و گزارش گیری پیشرفته از طریق سیستم RFID خود استفاده می کند. زنجیره تامین کارآمد آنها و تغییراتی که آنها اعمال کرده اند به تنظیم موجودی آنها و در عین حال به حداکثر رساندن سود کمک کرده است. یکی از اختلافات اصلی من با هاینریش و بتز، جدول زمانی بود که آنها برای هر مرحله از فرآیند تخمین زدند. مرحله اول سه هفته تا شش ماه است، مرحله دوم چند هفته تا چهار ماه است، مرحله سوم یک سال است و مرحله چهارم ادامه دارد. در حالی که من فقط می توانم از تجربه و کار برای یک شرکت بزرگ صحبت کنم، احساس کردم که هر گونه تغییر مهم، به ویژه تغییرات فناوری، زمان بیشتری نسبت به تخمین های پیشنهادی آنها می گیرد. من متعجب بودم که این تغییرات چقدر امکان پذیر است، به خصوص که نویسندگان پیشنهاد می کنند فقط یک محصول را در یک زمان انجام دهند. برای شرکتی مانند من که صدها هزار محصول را در بر می گیرد، نمی دانستم چگونه می توانم مدیریت خود را متقاعد کنم که تغییرات تکنولوژیکی متعددی برای تغییر عادت های زنجیره تامین یک محصول در یک زمان ضروری است. شاید این روش گام به گام برای یک شرکت کوچکتر با محصولات کمتر واقع بینانه تر باشد، اما هزینه فناوری ممکن است برای یک شرکت کوچکتر مشکل ساز باشد. اگرچه ممکن است ایدههای آنها کمی آرمانگرایانه به نظر برسد، اما معتقدم باور اصلی آنها برای ادغام همه شرکتکنندگان در زنجیره تامین درست است. در دنیای تجارت امروز، مشتریان چیزها را سریعتر و با دقت بیشتر می خواهند. پیادهسازی یک شبکه تجاری تطبیقی همه اعضای زنجیره تامین را گرد هم میآورد و از طریق یک تلاش مشترک همه طرفهای درگیر از این تغییر منتفع خواهند شد.
As a person in the supply chain field, I was excited to read this book and see what types of innovations Heinrich and Betts would offer. Their historical look into the current state of many supply chains felt close to home. While I understand their approach and believe my company is taking steps toward creating their version of an adaptive business network, after reading this book I think my company still has a way to go. One of Heinrich and Betts' main points was compared to Moore's Law - business is continuously and quickly ever-changing. For a company to continue to compete, it must keep up and be flexible with the continuous changes that come its way. This point ties into the amount of technology Heinrich and Betts suggest to be implemented if an adaptive business network is to succeed. Over the course of the four steps, a number of new or updated technologies are necessary. While Nicholas Carr's article "IT Doesn't Matter" argues that cutting edge technology is not necessary to maintain a competitive advantage, I think the adaptive business network would argue otherwise. Between supplier-customer portals, real-time tracking, reporting, and inventory systems, and multiple linkages between various parties, none of this would exist without a solid technology base. Wal-Mart is a good example of a company who uses advanced tracking, inventory, and reporting through their RFID system. Their efficient supply chain and the changes they have implemented have helped to regulate their inventory while maximizing profits. The one main contention I had with Heinrich and Betts were the timelines they estimated for each step of the process. Step One is three weeks to six months, Step Two is a few weeks to four months, Step Three is a year, and Step Four is ongoing. While I can only speak from my experience and working for a large corporation, I felt that any significant changes, especially technology changes, take more time that their suggested estimates. I wondered how feasible these changes would be, especially since the authors suggest only doing one product at a time. For a company like mine, which encompasses hundreds of thousands of products, I did not know how I would convince my management that multiple technological changes are necessary to change the supply chain habits of one product at a time. Perhaps this step-by-step method would be more realistic for a smaller company with fewer products, but the cost of technology may be an issue for a smaller company. Although their ideas might have seemed a bit idealistic, I believe their core belief of integrating all participants in the supply chain is true. In today's business world, customers want things faster and with increased accuracy. Implementing an adaptive business network would bring together all the members of the supply chain and through a collaborative effort all the involved parties will benefit from this change.