Adam Smith’s Invisible Hand as Self-control Mechanism of Social Structures: Theory and Applications

این کتاب نشان می‌دهد که چگونه چنین فرآیند محاسباتی عمل می‌کند، قدرت و تطبیق پذیری آن چقدر است، زیرا می‌توان نشان داد که چگونه اکتشافات انجام می‌شوند. در سال 1759، A. Smith متوجه شد که باید یک مکانیسم کنترل قدرتمند اضافی در پشت اقتدار و دولت بریتانیا وجود داشته باشد که موفقیت‌های خارق‌العاده بریتانیا را توضیح دهد. او این را دست نامرئی نامید. با وجود استفاده از این اصطلاح تنها 3 بار، این ایده تا به امروز احساسات شدید علمی و سیاسی را برمی انگیزد. اگر یک مدل مولکولی محاسبات را اعمال کنیم، مانند کامپیوتر DNA Adleman، یک مدل محاسباتی برای دست نامرئی می‌توان ساخت تا نشان دهد که چگونه بر جامعه تأثیر می‌گذارد. این یک فرآیند محاسباتی خودبه‌خود، ناخودآگاه، توزیع‌شده و غیرمستمر بر روی پلتفرم ذهن انسان‌ها یا مورچه‌ها است. با دانستن این مکانیسم، می‌توان یک سیستم خودگردانی و خودبهینه‌سازی آینده برای تیم‌های ربات هوش مصنوعی را پیشنهاد داد، به عنوان مثال، برای سایت‌های ساخت‌وساز و عملیات نجات.

This book shows how such a computational process functions, how great is its power and versatility, since it is possible to show how discoveries are made. In 1759, A. Smith realized that there must exist an additional powerful control mechanism behind Great Britain’s authority and government, explaining the extraordinary successes of Great Britain. He called this the Invisible Hand. Despite having used this term only 3 times, the idea evokes extreme scientific and political emotions to this day. If we apply a molecular model of computation, such as in in Adleman’s DNA computer, a computational model for the Invisible Hand can be built to show how it affects a society. It is a spontaneous, unconscious, distributed, noncontinuous computational process on the platform of minds of, e.g., people or ants. Knowing this mechanism, a future self-steering and self-optimization system for AI robot teams can be proposed, e.g., for construction sites and rescue operations.