Action Control: From Cognition to Behavior

\"فکر نیست که بتواند چیزی را به حرکت درآورد، بلکه فکری است که به خاطر چیزی است و عملی است." این بینش دقیق که قدمت آن به بیش از 2000 سال قبل از ارسطو می رسد، به نظر می رسد توسط نادیده گرفته شده است. بیشتر نکات روانی برای بیش از 40 سال، نظریه‌های کنش انسانی فرض می‌کردند که شناخت و عمل صرفاً دو روی یک سکه هستند. رویکردهای متفاوتی مانند رفتارگرایی S-O-R، نظریه یادگیری اجتماعی، نظریه های سازگاری، و نظریه های ارزش انتظار انگیزه و تصمیم گیری در یک چیز مشترک هستند: همه آنها فرض می کنند که "فکر (یا هر نوع شناخت دیگری) می تواند هر چیزی را حرکت دهد. "که مسیر مستقیمی از شناخت به رفتار وجود دارد. در سال های اخیر، ما بیشتر و بیشتر از پیچیدگی های موجود در رابطه بین شناخت و رفتار آگاه شده ایم. مردم همیشه کاری را که قصد انجام آن را دارند انجام نمی دهند. گذشته از چندین عامل غیرروانشناختی که قادر به کاهش سازگاری شناخت-رفتار هستند، به نظر می‌رسد مجموعه‌ای از مکانیسم‌های روان‌شناختی پیچیده‌ای وجود دارد که بین شناخت‌های مربوط به کنش، مانند باورها، انتظارات، ارزش‌ها، و نیات، و اجرای رفتار پیشنهادی مداخله می‌کند. توسط آن شناخت ها در تحقیق اخیر خود ما بر مکانیزم ارادی تمرکز کرده‌ایم که احتمالاً با حمایت از استحکام اصلی نیات فعال، سازگاری شناختی-رفتاری را تقویت می‌کند و از کنار گذاشته شدن آنها توسط تمایلات کنشی رقیب جلوگیری می‌کند.

"It is not thought as such that can move anything, but thought which is for the sake of something and is practical." This discerning insight, which dates back more than 2000years to Aristotle, seems to have been ignored by most psycholo­ gists. For more than 40years theories of human action have assumed that cogni­ tion and action are merely two sides of the same coin. Approaches as different as S-O-R behaviorism,social learning theory, consistency theories,and expectancy­ value theories of motivation and decision making have one thing in common: they all assume that "thought (or any other type of cognition) can move any­ thing," that there is a direct path from cognition to behavior. In recent years, we have become more and more aware of the complexities in­ volved in the relationship between cognition and behavior. People do not always do what they intend to do. Aside from several nonpsychological factors capable of reducing cognition-behavior consistency, there seems to be a set of complex psychological mechanisms which intervene between action-related cognitions, such as beliefs, expectancies, values, and intentions,and the enactment of the be­ havior suggested by those cognitions. In our recent research we have focused on volitional mechanismus which presumably enhance cognition-behavior consistency by supporting the main­ tenance of activated intentions and prevent them from being pushed aside by competing action tendencies.