Acanthaster and the Coral Reef: A Theoretical Perspective: Proceedings of a Workshop held at the Australian Institute of Marine Science, Townsville, Aug. 6–7, 1988

در آگوست 1988، ششمین سمپوزیوم بین‌المللی صخره‌های مرجانی در تاونسویل برگزار شد که منجر به هجوم بسیاری از دانشمندان صخره‌های مرجانی جهان به شهر شد. ما از این فرصت در انستیتوی علوم دریایی استرالیا استفاده کردیم و بلافاصله قبل از سمپوزیوم در مورد شیوع ستاره دریایی تاج خار، یک کارگاه کوچک راه اندازی کردیم. هواپیمای Aeanthaster. ما از گروه کوچکی از ریاضیدانانی دعوت کردیم که این پدیده را مدل‌سازی می‌کردند (و احتمالاً معمولاً در یک نشست بین‌المللی که به طور کامل به علوم طبیعی اختصاص داده شده بود شرکت نمی‌کردند) تا با دانشمندانی که فعالانه روی این پدیده در این زمینه کار می‌کردند ملاقات کنند. جان کاستی در کتاب جدید و لذت بخش خود واقعیت های جایگزین (Wiley, 1989) اشاره می کند: "اگر نقش طبیعی آزمایشگر تولید مشاهدات جدید باشد که به وسیله آنها فرآیندهای طبیعت را بشناسیم، و نقش طبیعی ریاضیدان ایجاد فرم های جدید است. ساختارهایی که به وسیله آنها می توانیم این فرآیندها را نشان دهیم. سپس دانشمند سیستم با خدمت به عنوان یک واسطه بین این دو جایگاه خود را پیدا می کند. فکر می‌کنم کتاب ما ثمرات آن دلالی را از طریق طیف گسترده‌ای از مدل‌های بررسی شده در صفحات آن نشان می‌دهد. سطح بالای همکاری و تعامل بین رشته‌ها که در مقالات فردی مشهود است، و در ترکیبی که در حال ظهور است، درک عمیق‌تری از این پدیده پیچیده را منعکس می‌کند که حتی چند سال پیش ممکن بود.

In August 1988. the Sixth International Coral Reef Symposium was held in Townsville resulting in an influx of most of the world's coral reef sCientists to the city. We seized this opportunity at the Australian Institute of Marine Science to run a small workshop immediately before the symposium on the outbreaks of the crown-of-thorns starfish. Aeanthaster planei. We invited that small band of mathematicians who had been modelling the phenomenon, (and who may not have normally attended an international meeting so thoroughly dedicated to natural science) to meet with those SCientists who had been been actively working on the phenomenon in the field. John Casti notes in his delightful new book Alternate Realities (Wiley, 1989): 'If the natural role of the experimenter is to generate new observables by which we know the processes of Nature, and the natural role of the mathematician is to generate new formal structures by which we can represent these processes. then the system SCientist finds his niche by serving as a broker between the two. ' I think our book shows the fruits of that brokerage through the wide range of models explored within its pages. the high level of collaboration and interaction across disciplines evident in the individual papers, and in the emerging synthesis that reflects a far deeper understanding of this complex phenomenon than was possible even a few years ago.