دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: [1a. ed.]
نویسندگان: Mick Wall
سری:
ISBN (شابک) : 9788525056931
ناشر: Editora Globo S.A.
سال نشر: 2014
تعداد صفحات: 969
زبان: Portuguese
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب AC/DC: a biografia به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب AC / DC: شرح حال نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در نوامبر 1989، زمانی که فروریختن دیوار برلین آلمان شرقی را آزاد کرد تا کالاهای مصرفی جهان سرمایه داری را ببلعد، رکوردهای موسیقی که آنها بیشتر می خواستند، آلبوم های بیتلز، باب دیلن، موتسارت یا بتهوون نبود. AC/DC بود. این اطلاعات که در آن زمان توسط مجله نیوزویک منتشر شد، یکی از قطعاتی است که توسط میک وال، روزنامهنگار بریتانیایی برای جمعآوری پازلی که منجر به AC/DC شد، استفاده کرد: بیوگرافی، جلدی که گلوبو لیوروس به تازگی منتشر کرده است. نویسنده تاکید می کند که در این تلاش هیچ گونه همکاری و منع زندگی نامه نویسی صورت نگرفته است. وفادار به شیوه زندگی AC/DC، آنها جدیترین بیتفاوتی را به آنچه درباره گروه گفته یا نوشته میشود، چه خوب و چه بد اختصاص میدهند. خیلی بهتر: در این مورد، کسی که برنده است، خواننده است. بدون تعهد اجتنابناپذیری که در مورد مشارکت مستقیم زندگینامهنویسان ایجاد میشد، وال آزاد بود کتابی بسازد که به دور از داستان یک طرفدار پرشور است. نویسنده بر اساس مصاحبههایی که خود او در چندین موقعیت با اعضای گروه انجام داده است، توصیفات منتشر نشده از شخصیتهایی که به ساخت این اسطوره کمک کردهاند و یک تحقیق گسترده در مورد هر آنچه در مورد AC/DC در کارنامه چهل سالهاش منتشر شده است، نویسنده استخراج کرده است. روایتی تا حد امکان نزدیک به حقیقت واقعی. در میان کنجکاوی های دیگر، کتاب سردرگمی ناشی از انتخاب نام گروه را گزارش می کند: AC/DC، در آن زمان، عامیانه برای دوجنسه بود، که باعث شد بسیاری فکر کنند که این گروه یک گروه همجنس گرا است. اپیزود دیگری گزارش میدهد که رهبر مالکوم یانگ، اگرچه گیتاریست با استعدادتر از برادرش بود، اما تکنوازیها را به آنگوس یانگ تیتوتال آن زمان واگذار کرد، زیرا میخواست آزادانه نوشیدنی داشته باشد. حتی جالبتر داستان ایده پوشاندن آنگوس در یونیفرم مدرسه است: این لباس شخصیت قهرمان گیتار دیوانه را که برای دههها بر صحنهها تسلط داشت، بیدار کرد. منشاء اسکاتلندی برادران مالکوم و آنگوس، به ترتیب مغز و قلب AC/DC، برای توضیح میزان رفتار گروه به عنوان یک قبیله برانگیخته شده است. پیوندهای خونی بلندتر صحبت می کنند - ستاره آنگوس آنچه را که می خواهد انجام می دهد، و قدرت مطلق در دستان رئیس قدرتمند مالکوم است که تصمیم می گیرد چه کسی با توجه به روحیه خود وارد شود و چه کسی خارج شود. از این رو دعواها و تغییرات متعدد در ترکیب گروه و همچنین اخراج های مکرر مدیران به وجود آمده است. با این حال، نویسنده تأکید میکند که جوانان، علیرغم مشکل بودن، میدانند چگونه ارزش شرکای زیادی را که به «هسته سخت» این قبیله اضافه شدهاند، تشخیص دهند. به عنوان کسی که شاید اصلی بود، خواننده بون اسکات، که خود را به عنوان "پرتو" تعریف کرد که در لوگوی گروه، بین AC و DC فوران می کند. مرده در سال 1980، زمانی که گروه در سطح بین المللی با آهنگ های آلبوم بزرگراه به جهنم منفجر شد، جای او را برایان جانسون گرفت. بین پیروزیهای گسترده و شکستهای نسبی، وال توضیح میدهد که چگونه یکپارچگی AC/DC، وفاداری آن به مفاهیم موسیقایی خود، برای تداوم اثر در تخیل عمومی بسیار مهم بود. در تخمین های نویسنده، با در نظر گرفتن انتشار مجدد و آلبوم های گردآوری شده، گروه از اواخر دهه 2000 جایگاه پرفروش ترین کاتالوگ در ایالات متحده را از گروه بیتلز گرفته است. ناگفته نماند میراث تأثیرگذاری بر نسلهای بعدی راکها: گرانج کورت کوبین اعتراف میکرد که اولین آهنگی که او نواختن گیتار را یاد گرفت «Back in Black» بود، در ادای احترام به راک بدون زواید AC/DC.
Em novembro de 1989, quando a queda do Muro de Berlim liberou os alemães orientais para devorarem os bens de consumo do mundo capitalista, os discos de música mais procurados por eles não foram os dos Beatles, de Bob Dylan, Mozart ou Beethoven. Foram os do AC/DC. Publicada à época pela revista Newsweek, a informação é uma das peças utilizadas pelo jornalista britânico Mick Wall para montar o quebra-cabeça que resultou em AC/DC: a biografia, volume que a Globo Livros acaba de lançar. Nessa empreitada, ressalta o autor, não houve cooperação nem interdição por parte dos biografados. Fiéis ao estilo AC/DC de ser, eles dedicam a mais solene indiferença ao que se diz ou se escreve sobre o grupo, para o bem ou para o mal. Tanto melhor: quem ganha, no caso, é o leitor. Sem o inevitável comprometimento que se estabeleceria no caso de participação direta dos biografados, Wall se viu livre para construir um livro que passa longe de ser um relato de fã apaixonado. A partir de entrevistas que ele mesmo fez com membros da banda em diversas ocasiões, depoimentos inéditos de personagens que ajudaram a construir o mito e uma ampla pesquisa sobre tudo o que se publicou a respeito do AC/DC em seus quarenta anos de carreira, o autor extraiu uma narrativa o mais próximo possível da verdade factual. Entre outras curiosidades, o livro relata a confusão gerada pela escolha do nome do grupo: AC/DC, na época, era gíria para bissexual, o que levou muitos a acharem que se tratava de uma banda gay. Outro episódio dá conta de que o líder Malcolm Young, embora um guitarrista mais talentoso que o irmão, delegou os solos para o então abstêmio Angus Young simplesmente porque queria ficar livre para beber. Mais divertida ainda é a história acerca da ideia de vestir Angus com uniforme escolar: o figurino despertou o personagem do guitar hero ensandecido que domina os palcos há décadas. A origem escocesa dos irmãos Malcolm e Angus, respectivamente o cérebro e o coração do AC/DC, é evocada para explicar até que ponto a banda age como se fosse um clã. Os laços de sangue falam mais alto — o astro Angus faz o que bem entende, e o poder absoluto está nas mãos do poderoso chefão Malcolm, que decide quem entra e quem sai conforme seu humor. Daí as numerosas brigas e mudanças na formação do grupo, bem como as ainda mais frequentes demissões de empresários. O autor sublinha, contudo, que os Young, apesar de difíceis, sabem reconhecer o valor dos muitos parceiros agregados ao “núcleo duro” do clã. Como aquele que talvez tenha sido o principal deles, o vocalista Bon Scott, que se definia como o “raio” que, no logotipo da banda, irrompe entre o AC e o DC. Morto em 1980, quando a banda explodia internacionalmente com os sucessos do álbum Highway to Hell, teve seu lugar assumido por Brian Johnson. Entre triunfos arrasadores e fracassos relativos, Wall explica como a integridade do AC/DC, sua fidelidade às próprias concepções musicais, foi determinante para perenizar a obra no imaginário do público. Nas estimativas do autor, contabilizados os relançamentos e álbuns de coletâneas, desde o final da década de 2000 a banda tomou dos Beatles o posto de catálogo mais vendido nos Estados Unidos. Isso sem falar no legado da influência sobre as gerações seguintes de roqueiros: o grunge Kurt Cobain teria confessado que a primeira música que aprendeu a tocar na guitarra foi “Back in black”, num tributo ao rock sem frescuras do AC/DC.