Abstract Objects: An Introduction to Axiomatic Metaphysics

در این کتاب، من تلاش می‌کنم با بسط و بکارگیری یک نظریه (رسمی) از اشیاء انتزاعی، مبانی بدیهی متافیزیک را بنا کنم. سنگ بنای اصلی شامل یک اصل است که شرایط دقیقی را ارائه می دهد که تحت آن اشیاء انتزاعی وجود دارند و اصلی که می گوید وقتی چنین اشیایی به ظاهر متمایز هستند در واقع یکسان هستند. اصول از مجموعه ای اساسی از مفاهیم ابتدایی ساخته شده اند که در پایان مقدمه، درست قبل از شروع نظریه پردازی، مشخص شده اند. دلیل اصلی تولید نظریه ای که فضای منطقی از اشیاء انتزاعی را تعریف می کند این است که ممکن است قدرت توضیحی زیادی داشته باشد. امید است که داده های تبیین شده با استفاده از نظریه مورد توجه متافیزیکدانان، منطق دانان و زبان شناسان محض و کاربردی و معرفت شناسان ناب و کاربردی باشد. ایده هایی که این نظریه بر آن ها بنا شده است اساساً جدید نیستند. آنها را می توان به الکسیوس ماینونگ و شاگردش، ارنست مالی، دو عضو با نفوذترین مکتب فیلسوفان و روانشناسانی که در اوایل قرن بیستم در گراتس کار می کردند، ردیابی کرد. آنها اشیاء روانشناختی، انتزاعی و غیرموجود را بررسی کردند - قلمروی از اشیاء که توسط فیلسوفان انگلیسی-آمریکایی در سنت راسل جدی گرفته نمی شد. من برای اولین بار دیدگاه های ماینونگ و مالی را در یک دوره متافیزیک که توسط ترنس پارسونز در دانشگاه ماساچوست/امهرست در پاییز 1978 تدریس شد، جدی گرفتم. پارسونز یک نسخه بدیهی از نظریه ساده لوحانه ماینونگ درباره اشیاء ایجاد کرده بود.

In this book, I attempt to lay the axiomatic foundations of metaphysics by developing and applying a (formal) theory of abstract objects. The cornerstones include a principle which presents precise conditions under which there are abstract objects and a principle which says when apparently distinct such objects are in fact identical. The principles are constructed out of a basic set of primitive notions, which are identified at the end of the Introduction, just before the theorizing begins. The main reason for producing a theory which defines a logical space of abstract objects is that it may have a great deal of explanatory power. It is hoped that the data explained by means of the theory will be of interest to pure and applied metaphysicians, logicians and linguists, and pure and applied epistemologists. The ideas upon which the theory is based are not essentially new. They can be traced back to Alexius Meinong and his student, Ernst Mally, the two most influential members of a school of philosophers and psychologists working in Graz in the early part of the twentieth century. They investigated psychological, abstract and non-existent objects - a realm of objects which weren't being taken seriously by Anglo-American philoso­ phers in the Russell tradition. I first took the views of Meinong and Mally seriously in a course on metaphysics taught by Terence Parsons at the University of Massachusetts/Amherst in the Fall of 1978. Parsons had developed an axiomatic version of Meinong's naive theory of objects.