About Time. Surviving Ireland's Death Row

قانون و عدالت همیشه یکی نیستند. در 27 نوامبر 1980، پیتر پرینگل در دادگاهی در ایرلند منتظر شنیدن کلمات زیر بود: "پیتر پرینگل، برای جنایت قتل عمدی... قانون فقط یک مجازات را تعیین می کند و آن مجازات مرگ است." مشکل این بود که پیتر این جنایت را مرتکب نشد. پیتر در مواجهه با حکم اعدام از طریق حلق آویز کردن، به دنبال قدرت و اراده درونی برای زنده ماندن بود. هنگامی که مجازات او به چهل سال بدون گذشت تغییر یافت، او برای اثبات بی گناهی خود تلاش کرد. پانزده سال بعد، او بالاخره یک مرد آزاد شد. این داستان اوست.

Law and justice are not always one and the same. On the 27 November 1980, Peter Pringle waited in an Irish court to hear the following words: 'Peter Pringle, for the crime of capital murder ... the law prescribes only one penalty, and that penalty is death.' The problem was that Peter did not commit this crime. Facing a sentence of death by hanging, Peter sought the inner strength and determination to survive. When his sentence was changed to forty years without remission he set out to prove his innocence. Fifteen years later, he is finally a free man. This is his story.