A written republic : Cicero's philosophical politics

در دهه 40 قبل از میلاد، سیسرو در دوران بازنشستگی اجباری خود از سیاست تحت دیکتاتوری سزار، به فلسفه روی آورد و مجموعه عظیم و مهمی از آثار را تولید کرد. همانطور که او کاملاً آگاه بود، این یک اقدام غیرعادی برای یک دولتمرد رومی بود، زیرا رومی ها اغلب با فلسفه خصومت داشتند و آن را بیگانه و ناسازگار با انجام وظیفه خود به عنوان یک شهروند می دانستند. پس چگونه می‌توانیم تصمیم سیسرو برای پیگیری فلسفه را در چارچوب حیات سیاسی، فکری و فرهنگی جمهوری روم متاخر درک کنیم؟ در جمهوری مکتوب، یلنا براز این پرسش را مطرح می‌کند و این موضوع را مطرح می‌کند که فلسفه برای سیسرو نه عقب‌نشینی از سیاست، بلکه ادامه سیاست با ابزارهای دیگر، شیوه‌ای جایگزین برای زندگی سیاسی و خدمت به دولت تحت شرایط جدید محدود شده.

باراز نبرد بلاغی را که سیسرو در پیشگفتارهای فلسفی خود به راه می اندازد، بررسی می کند - نبردی بین نیروهایی که با پروژه او مخالف یا حمایت می کنند. او فلسفه خود را ارتباط نزدیکی با شرایط سیاسی جدید و طردش از سیاست نشان می دهد. هدف او - سود بردن دولت از طریق فراهم کردن منابع اخلاقی جدید برای نخبگان رومی - سنتی بود، حتی اگر روش او در ترجمه دانش فلسفی یونان به لاتین و ترکیب منابع یونانی با میراث رومی غیرمتعارف باشد.

یک جمهوری مکتوب دیدگاه جدیدی را در مورد تصور سیسرو از پروژه فلسفی خود ارائه می دهد و در عین حال به تصویر گسترده تری از زندگی سیاسی، فکری و فرهنگی روم پسین می افزاید.

In the 40s BCE, during his forced retirement from politics under Caesar's dictatorship, Cicero turned to philosophy, producing a massive and important body of work. As he was acutely aware, this was an unusual undertaking for a Roman statesman because Romans were often hostile to philosophy, perceiving it as foreign and incompatible with fulfilling one's duty as a citizen. How, then, are we to understand Cicero's decision to pursue philosophy in the context of the political, intellectual, and cultural life of the late Roman republic? In A Written Republic, Yelena Baraz takes up this question and makes the case that philosophy for Cicero was not a retreat from politics but a continuation of politics by other means, an alternative way of living a political life and serving the state under newly restricted conditions.

Baraz examines the rhetorical battle that Cicero stages in his philosophical prefaces--a battle between the forces that would oppose or support his project. He presents his philosophy as intimately connected to the new political circumstances and his exclusion from politics. His goal--to benefit the state by providing new moral resources for the Roman elite--was traditional, even if his method of translating Greek philosophical knowledge into Latin and combining Greek sources with Roman heritage was unorthodox.

A Written Republic provides a new perspective on Cicero's conception of his philosophical project while also adding to the broader picture of late-Roman political, intellectual, and cultural life.