ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب A Visão de Deus

دانلود کتاب چشم انداز خدا

A Visão de Deus

مشخصات کتاب

A Visão de Deus

ویرایش: 4.ª edição 
نویسندگان:   
سری:  
ISBN (شابک) : 9789723114270 
ناشر: Fundação Calouste Gulbenkian 
سال نشر: 2012 
تعداد صفحات: 258 
زبان: Portuguese 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 2 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 51,000



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 3


در صورت تبدیل فایل کتاب A Visão de Deus به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب چشم انداز خدا نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب چشم انداز خدا

در سنت بودن به مثابه نگاه، که با دیدن خود، تمام واقعیت را به صورت نظری می بیند و در تحقق محدود ایده ارسطویی که فقط نگاه بی رنگ همه رنگ ها را می بیند، De Visione Dei را باید به معنای دوگانه ذهنی و ذهنی خواند. ژن عینی در معنای اول، دیدن مطلق، نامتناهی، انعکاسی و درگیر است، همه چیز و همه را در بر می گیرد، دائمی در تغییرپذیری چیزهای دیده می شود، خالق، به عنوان «پیچیده» و «تبیین کننده» موجودات تصویری، نیروی «پیچیده کننده و توضیح دهنده» است. ، که متحد می کند و جدا می کند ، کلمه ، که ایجاد و تصور کردن ، صحبت کردن و ایجاد کردن است. بر خلاف وحدت پروکلوس، وحدت نگاه یا رؤیت مطلق خدا، به معنای تخلص ذهنی، کثرت را استثنا نمی کند، بلکه پروژه های جهانی را به عنوان تبیین رؤیای مطلق، که در رابطه با جهان آزادی است، توسعه می دهد. در مفهوم عینی، De Visione Dei دیدن متناهی و چندگانه است، انقباض محدود کننده و منحصر به فرد مشاهده مطلق، که همیشه در زاویه جزئی یک چشم انداز به دام افتاده و بنابراین، حدسی و قابل تغییر است. «تبیین» است به مثابه مشارکت در خلوص و سادگی «پیچیدگی»، دیدنی است کثرت، که با همان نگاه احاطه کننده دیده می شود، نگاهی است مفرد و جمعی که هرگز نمی تواند از آن فرار کند. وقوع رؤیت مطلق. رؤیت نامرئی مطلق خود را در تصاویر خداباورانه و مهمتر از همه در نگاههای محدود انسانها نشان می دهد که آنها را روشن می کند و خلق می کند. دیدن مطلق، با بنیان نهادن بینش خود در دیدن خلق شده، با «پیچیدگی»، همان بودن با نگاه دیگری است و اگر وقتی در نقاشی ثابت شود، به نظر می رسد با تغییرات ما تغییر می کند و ما را دنبال می کند. مانند یک سایه، ما سایه‌های زنده هستیم و حقایق با میل تغییر می‌کنند و برانگیخته می‌شوند، در حالی که خداوند تصادف سایه و حقیقت، تصویر و پارادایم است، همانطور که De Visione Dei می‌آموزد. تلاقی این دو نگاه در معنای مضاعف مضاعف عینی و ذهنی رابطه ای محاوره ای تصویر-پارادایم، نقاشی-نقاش، کتاب-نویسنده، آینه حدسی-آینه نگاه مطلق، نور-ارتباط برآمده از عمیق ترین بخش نور، که «دیوار» و شب است.


(از پیشگفتار میگل باپتیستا پریرا)


توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

Na tradição do ser como olhar, que, ao ver-se, vê especulativamente toda a realidade e numa realização-limite da ideia aristotélica de que só o olhar incolor vê todas as cores, o De Visione Dei tem de ser lido no duplo sentido de genitivo subjetivo e objetivo. No primeiro sentido, o ver é absoluto, infinito, reflexivo e envolvente, abarcando tudo e todos, permanente na mutabilidade das coisas vistas, criador, enquanto “complicatio” e “explicativo”, dos seres-imagem, força “complicativa e explicativa”, que une e separa, palavra, que é gerar e conceber, falar e criar. Ao contrário da Unidade de Proclo, a unidade do Olhar Absoluto ou da Visão de Deus, no sentido de genitivo subjetivo não exclui o múltiplo mas desenvolve projetos de mundo como explicitações do Ver Absoluto, que relativamente ao mundo é liberdade. No sentido do genitivo objetivo, o De Visione Dei é o ver finito e múltiplo, a contração limitativa e singularizada do Ver Absoluto, sempre presa do ângulo parcial de uma perspetiva e, portanto, conjetural e mutável. É a “explicatio” enquanto participação da pureza e simplicidade da “complicatio”, é um ver plural, que é ser visto pelo mesmo Olhar envolvente, é um olhar singular e coletivo, que jamais pode fugir à incidência do Ver Absoluto. O Ver invisível do Absoluto manifesta-se nas imagens teofânicas e, sobretudo, nos olhares finitos dos homens, que acende, criando. O Ver Absoluto, ao fundar a visão de si no ver criado, é por “complicatio” o próprio ser-visto pelo olhar do outro e se, uma vez fixado na pintura, parece mudar com as nossas mudanças e seguir-nos como sombra, nós é que somos as sombras vivas e as verdades mudadas e agitadas pelo desejo, enquanto Deus é a coincidência da sombra e da verdade, da imagem e do paradigma, como ensina o De Visione Dei. O encontro destes dois olhares no duplo sentido do genitivo objetivo e subjetivo é relação dialógica imagem-paradigma, pintura-pintor, livro-autor, espelho conjetural – espelho do Olhar Absoluto, iluminação-comunicação vinda do mais fundo da Luz, que é “muro” e noite.


(Do prefácio de Miguel Baptista Pereira)





نظرات کاربران