مشخصات کتاب

A Transalpine Theatrical Conversation: French Medieval Farce and Italian Renaissance Comedy

ویرایش:  
نویسندگان: Aria Elizabeth Dal Molin  
سری:  
 
ناشر: University of California 
سال نشر: 2015 
تعداد صفحات: 288 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 2 مگابایت 

کلمات کلیدی مربوط به کتاب گفتگوی تئاتر ماوراء الطبیعه: مسخره‌ای قرون وسطایی فرانسوی و کمدی رنسانس ایتالیایی: زبان، ادبیات و زبان شناسی، علوم اجتماعی، ارتباطات و هنر، کمدی، مسخره، ایتالیا، آکادمی های ادبی، رنسانس، تئاتر

در صورت تبدیل فایل کتاب A Transalpine Theatrical Conversation: French Medieval Farce and Italian Renaissance Comedy به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب گفتگوی تئاتر ماوراء الطبیعه: مسخره‌ای قرون وسطایی فرانسوی و کمدی رنسانس ایتالیایی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.

توضیحاتی در مورد کتاب گفتگوی تئاتر ماوراء الطبیعه: مسخره‌ای قرون وسطایی فرانسوی و کمدی رنسانس ایتالیایی

این مسخره فرانسوی برای نمایشنامه نویسان تجربی و آوانگارد توسکانی قرن شانزدهم به عنوان الگویی که از آن می توان نوع جدیدی از تئاتر کمیک را از آن خود کرد، جذابیت داشت. از طریق تلفیق درام توسکانی با مسخره فرانسوی، نمایشنامه نویسان Congrega dei Rozzi در سینا و Accademia degli Umidi در فلورانس برخی از اولین نمونه های ژانرهای ترکیبی تئاتر مدرن اولیه را خلق کردند. این پدیده بینامتنی در طول قرن شانزدهم و هفدهم به محبوبیت خود ادامه داد. با بررسی ارتباط بین سیاست و مسخره فرانسوی، نشان می‌دهم که این ژانر چقدر با نیازهای نمایشنامه نویسان قرن شانزدهم توسکانی مطابقت دارد. این سنت نمایشی امکان بازنمایی تنش‌ها و تضادهای کلیدی اجتماعی را فراهم می‌آورد که ممکن است کمدی اومانیستی در غیر این صورت قادر به بیان نمایشی آن‌ها نبود بدون اینکه تهدیدی برای برهم زدن و تضعیف ثبات اجتماعی باشد. این پایان نامه با تأکید بر تعامل فرم های نمایشی و همچنین تمرکز بر عوامل اجتماعی، فرهنگی و تاریخی که بر این تولیدات فرهنگی تأثیر گذاشته اند، خوانشی اجتماعی- نشانه شناختی از ساخت کمدی مدرن اروپایی اولیه، به ویژه با توجه به انسان گرایی، تقلید و تبادل فرهنگی بین المللی. این مطالعه به تحلیل استفاده تجربی از واحدهای تئاتر از سنت مسخره قرون وسطایی فرانسه در فیلم‌های کیلومبرینو (1518) اثر پیرانتونیو استریکا لگاچی، ایل تراواگلیو (عذاب) اثر سالوسترو کارتایو (1552) و L'Arzigoloc اثر آنتونفرانچسکو گراتزینی (L'Arzigoloc) می‌پردازد. 1580). این پرسش‌ها را مطرح می‌کند: آیا حضور نظامی فرانسه در ایتالیا یا جمعیت قابل توجه ایتالیایی در فرانسه تأثیر خاصی بر تولیدات تئاتری قرن شانزدهم داشته است؟ به چه دلایلی طنز فرانسوی به آکادمی‌های ادبی تجربی توسکانی در قرن شانزدهم علاقه داشت و نمایشنامه‌نویسان توسکانی چگونه با ژانر فرانسوی در تماس بودند؟ واحدهای نمایش مسخره از چه طریقی به عنوان الگوی تئاتر مترقی برای این آکادمی ها و توسط آنها به کار گرفته شد؟ سرانجام، سیاست چه نقشی در خلاقیت های کمدی تئاتر قرن شانزدهم ایفا کرد؟ آیا فقط خنده می تواند حقیقت را به قدرت بیان کند که توسط سلطنت فرانسه و رژیم مدیچی تجسم یافته است؟ این تئاتر کمیک ترکیبی چگونه قراردادهای تقلید اومانیستی را نقد کرد؟ این مطالعه با بررسی روابط رسمی بین کمدی فرانسوی قرون وسطایی و کمدی رنسانس ایتالیایی از طریق بررسی دقیق وام‌گیری‌های مضمونی و متنی، و همچنین صحنه‌پردازی، کمدی توسکانی را به عنوان «منطقه تماس» برای تبادل بین‌فرهنگی فراآلپی، که شامل هر دو مبادله مادی است، تأیید می‌کند. چاپ، حروف، ویژگی‌های صحنه‌سازی، جلوه‌های صوتی و تصویری) و نشانه‌شناسی (نمادها، مضامین، توپوها). در بررسی استفاده از واحدهای خاص از مسخره فرانسوی در کمدی توسکانی، این مطالعه با هدف روشن کردن راه هایی است که در آنها شعر تقلید تجدید نظر شده در آکادمی های ادبی تجربی دوره رنسانس نه تنها از تخطی از مدل های کلاسیک حمایت می کند، بلکه باعث رشد انفجاری نیز می شود. از ژانرهای ترکیبی در نهایت، تلفیق مضحک فرانسوی در کمدی ایتالیایی، نور جدیدی را بر ادغام فرهنگ تئاتر ایتالیایی دوره رنسانس در فرانسه در پایان قرن شانزدهم می اندازد و مسائلی از "روابط بین المللی" را در زمینه مطالعات تئاتری مطرح می کند.

توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

The French farce appealed to the experimental, avant-garde Tuscan dramatists of the sixteenth century as a model from which to appropriate a new kind of comic theater. Through the intercalation of Tuscan drama with the French farce, playwrights of the Congrega dei Rozzi in Siena and the Accademia degli Umidi in Florence created some of the first examples of hybrid genres of early modern theater; this intertextual phenomenon continued to gain popularity throughout the sixteenth and seventeenth centuries. By probing the connection between politics and the French farce, I show how inimitably suited this genre was to the needs of sixteenth-century Tuscan dramatists. This theatrical tradition allowed for the representation of key social tensions and contradictions that humanist comedy may otherwise have been unable to express theatrically without threatening to disrupt and undermine social stability. With an emphasis on interaction of theatrical forms, as well as a focus on the social, cultural, and historical factors that influenced these cultural productions, this dissertation offers a socio-semiotic reading of the construction of early modern European comedy, particularly in regard to humanism, imitation, and international cultural exchange. This study analyzes the experimental use of units of theater from the medieval French farce tradition in Pierantonio Stricca Legacci's Cilombrino (1518), Salvestro Cartaio's Il Travaglio (The Torment) (1552), and Antonfrancesco Grazzini's L'Arzigogolo (The Quibble) (c. 1580). It asks questions such as: Did French military presence in Italy or the substantial Italian population in France have a specific effect on the theatrical productions of the sixteenth century? For what reasons would the French farce have appealed to experimental Tuscan literary academies of the sixteenth century, and how would Tuscan playwrights have come into contact with the French genre? In what ways were units of farce appropriated as models of progressive theater for and by these academies? Finally, what role did politics play in the comedic creations of the sixteenth-century theater? Could only laughter speak the truth to power as embodied by the French monarchy and the Medici regime? How did this hybrid comic theater critique the conventions of humanist imitation? By examining the formal relationships between medieval French farce and Italian Renaissance comedy through close investigation of thematic and textual borrowings, as well as stagecraft, this study authenticates Tuscan comedy as a "contact zone" for transalpine intercultural exchange, involving both material exchanges (print, letters, staging features, audio-visual effects) and semiotic ones (symbols, themes, topoi). In exploring the use of specific units of French farce in Tuscan comedy, this study aims to elucidate the ways in which a revised poetics of imitation within select experimental literary academies of the Renaissance not only favored the transgression of classical models but also triggered the explosive growth of hybrid genres. Finally, intercalation of French farce in Italian comedy sheds new light on the integration of Renaissance Italian theatrical culture in France at the end of the sixteenth century and raises issues of "international relations" in the field of theatrical studies.

نظرات کاربران

کتاب های تصادفی

دانلود کتاب SQL All-in-One for Dummies

دانلود کتاب History of universities. Volume XXIX/2

دانلود کتاب Broke Millennial: Stop Scraping by and Get Your Financial Life Together

دانلود کتاب Review of Fisheries in OECD Countries : Policies and Summary Statistics 2008.

دانلود کتاب An Analysis of Hamid Dabashi's Theology of Discontent: The Ideological Foundation of the Islamic Revolution in Iran