A Stolen Childhood. Five Winters in Siberia

ایلمارس سالتز تنها 10 سال داشت که - در صبح روز 14 ژوئن 1941 - پدر، مادر، برادر، خواهر و مادربزرگش در خانه روستایی خود در لتونی بیدار شدند و به قطار گاو عازم سیبری شدند. برای فعال ساختن روسی سازی، تنها در یک روز، بیش از 15000 مرد، زن، کودک و سالخورده جمع آوری و به اردوگاه های مرگ گولاگ و شهرک های تبعید منتقل شدند. «یک کودکی دزدیده شده» صحنه‌های گرافیکی و اعمال بی‌عدالتی، ظلم و غیرانسانی بی‌وجدانه را تداعی می‌کند، زیرا زمستان‌های بی‌رحمانه سیبری تبعیدیان را یکی پس از دیگری می‌کشد. هیچ تابوتی وجود ندارد و اجساد نیمه برهنه با دستان پا به محل استراحت نهایی خود کشیده می شوند. یک نوزاد تازه متولد شده هنوز در گهواره دفن شده است. ظروف کمیاب هستند و غذا در یک کلاه یا مستقیماً روی میز ریخته می شود. هنگامی که اخراج‌شدگان برای بیرون کشیدن کنده‌ها از رودخانه سرد چولیم کار می‌کنند، لباس‌های خیس‌شده‌شان در هوای سیبری سفت می‌شود، اما نگهبانان اجازه نمی‌دهند به آتش نزدیک شوند - برای تسریع...

Ilmars Salts was only 10 years old when - on the morning of June 14, 1941 - his father, mother, brother, sister, and grandmother were awakened in their rural Latvia home and put into a cattle train bound for Siberia. To enable Russification, in one day alone, more than 15,000 men, women, children and elderly were rounded up and taken to Gulag death camps and deportation settlements. "A Stolen Childhood" evokes graphic scenes and acts of grave injustice, cruelty and unconscionable inhumanity as the brutal Siberian winters kill deportees, one after the other. There are no coffins and half-naked corpses are dragged by the arms of legs to their final resting place; a newborn is buried, still in the cradle. Dishes are scarce and food is ladled into a hat, or directly onto the table top. When deportees are put to work pulling logs out of the frigid Chulym River, their soaked garments freeze stiff in the Siberian air, but guards won't let them near the bonfire - to hasten their...